John Green - Eyni ulduzun altında

         

   Nəhayət, mən də uzun bir müddətdən sonra dostusunun birdənəsi Aybənizim sayəsində müasir dövr ədəbiyyatından bir nümunə oxudum - Eyni ulduzun altında.
  
   Kitab haqqında danışarkən gözləri parlayan Aybənizimin  əsəri çox bəyəndiyini anlamışdım. Ona görə böyük bir maraqla başladım oxumağa. 
  

  New York Times Bestseller olan bu kitabın müəllifi  John Greendir.

 
   Əsərin qeyri-adi bir havası var. Mövzusu əslində ağırdır. Amma yazıçı elə bir üslubla anlatır ki, hər şeyi bu ağırlığı hüzünlü gülücüklərlə atlata bilirsən. Axıcı dili sayəsində bir günə belə oxuyub qurtara bilinəcək kitabdır yəni.

   Əsərin baş qəhrəmanı Hazel Qreysin dili ilə danışılır bütün hadisələr. Əslinə baxanda əsərdə romantika var. Amma bu bizim alışdığımız romantikadan, çox- çox fərqlidir. 

   Əsərin qəhrəmanları nə ilıq bir yaz səhərində ətrafında çiçəklərin uçuşduğu böyük bir ağacın altında tanış olurlar, nə bir universitet həyətində toqquşub kitabları yerə tökülərək bir-birini fərq edirlər. 

Nə zərif bədənli, gözəl üzlü, gur saçlı alışdığımız qadın qəhrəmanlarının nümunəsinə bənzər bir təsvir çıxır qarşımıza, nə də enli kürək, sağlam vücudlu, yaraşıqlı kişi qəhrəmanının.

   Onlar ümidsiz, sadəcə bu bəlanı özü kimilərin anlaya biləcəyi həmyaşıdlarının - xərcəng xəstəliyindən əziyyət çəkənlərin kilsədə bir araya gəldiyi  Xərçəng Xəstəsi Uşaqlar Üçün Dəstək Qrupunda görürlər bir-birlərini.

   Hazel 16 yaşında burnuna boru qoşulmuş oksigen balonuyla dolaşmağa məcbur, həyatının son günlərini yaşayan ölüm həqiqəti ilə barışmış gənc bir qızdır. Əlbəttə gözəldir, zərifdir. Lakin sıxıntıların, xəstəliklə gələn əziyyətlərin arasında yazıçı bunu xüsusi olaraq qeyd etməyi, belə bir təsvirə yer verməyi lazımsız bilir sanki.

   Aqust Vaters isə 17 yaşında yenə xərcəng sayəsində bir ayağını itirmiş, protez ayaqla dolaşan gənc bir oğlandır. Hazelin dili ilə anlatıldığı üçün onun nəzərində yaraşıqlı bir oğlan olduğunu müşahidə edirik.

   Onların dost əhatəsi də olduqca azdır. Özləri kimi olan, xəstəlikdən gözlərini itirmiş İsak ortaq dostlarıdır. Çünki onlar xərçəng adlı ayrı bir dünyanın sakinləridirlər sanki. Yəni onların dünyası ayrıdır. Maraqları, sıxıntıları yaşadığımız dünyadakılardan çox fərqlidir.

   Onları bir-birlərinə yaxınlaşdıran da elə həyata və ən əsası xərçəngə olan ortaq baxışlarıdır. Bu gənclər xəstəliyin gətirdiyi sıxıntılara görə sızlanmırlar, özlərini acınacaqlı göstərmirlər, əksinə, bu cür yanaşmadan nifrət edirlər. Öz xəstəliklərinə rişxəndlə, kinayə ilə yanaşırlar. Başqalarının, xüsusilə, hər zaman yanlarında olan ailələrinin onlara görə əziyyət çəkməsinə qəti razı deyillər.

   Və hər ikisini bir şey narahat edir : bu dünyadan köçəndən sonra unudulmaq. Tarixi bir qəhrəman olmasalar da onlar xəstəliklə apardıqları mücadilənin amansızlığını sadəcə özləri və ailələrinin bilməsini haqsızlıq olaraq görürlər.

   Başqa detallarına enib əsər haqqında spoiler vermək istəmirəm.

   Sadəcə onu deyə bilərəm ki, oxumağa dəyər bir kitabdır. Oxuyunca həyatda problem olaraq gördüyünüz hər bir şey bir anda bəsitləşəcək gözlərinizdə. Və sizə bəxş edilmiş sağlamlıq adlı ən böyük neməti görmüş olacaqsınız.

   Bir də xəstəliklə imtahan olunan insanlara ayırdığınız diqqətin nə qədər az olduğunu anlayacaqsınız.  Bu laqeydsizliyinizlə onları ayrı bir dünyada yaşamağa məcbur etdiyinizin fərqinə varacaqsınız.

   Və fədakarlığı öyrənəcəksiniz. Öz zövqlərinizdən, maraqlarınızdan başqası üçün vaz keçməyi, sevdiyinizin üzünü güldürmək üçün həyatınızı ortaya qoymağı, bəzən bunun üçün həyatın axışını dəyişdirməyə çalışmağı belə öyrənmiş olacaqsınız.

   Hər kitab ayrı bir dünyadır həqiqətən də. Oxuduqca səhifələr arasında bu dünyalara yolçuluq edirsən. Bitirincə də yeni bir dünyagörüşü ilə qayıdırsan öz dünyana. Ona görə də nə qədər oxumusansa o qədər çox dünyagörüşünə maliksən. Nə qədər oxuyursansa o qədər yaxşı anlayırsan həyatın sirlərini və o qədər çox tanıyırsan insanlıq aləmini...

   Könül istərdi ki, daha çox oxuyum, daha çox səfər edim bu ayrı dünyalara. Bundan nə qədər çox zövq aldığımı izah edə bilmərəm. Lakin hər kəsin fərqli həyat şərtləri olduğunu qəbul edib, ara-sıra oxuya bildiyimə də şükür etməkdən başqa əldən bir şey gəlmir.

   Bu qədər.  Sevgiylə, oxumaqla qalın inşallah ...