Səndən ərməğan (şeir)

 

Hər yazdığın məktubun çatanda əllərimə.

Kaş bir görə biləsən necə sevindiyimi!

Necə dəyərli olur bir parça kağız belə?

Dönür alova, oda yandırır əllərimi.

Gözlərim ac qurd kimi yeyir sətirlərini,

Dolanır cümlələrin məchul aralığında.

İsladır göz yaşlarım quraq kirpiklərimi,

Həsrətin selə dönür qızarmış yanağımda

Axı sənin ürəyindən süzülüb hər kəlimə,

Duyuram cümlələrdə qəlbin döyüntüsünü.

Hər hərif əllərindən bir ərmağandır mənə,

Görürəm sətirlərdə məhcub təbəssümünü.

Əllərin əlimdədir, sanki gözün gözümdə.

Saçlarının ətrini, nəfəsini duyuram.

Bu bir parça kağıza mat qalıram özüm də.

Dözə bilməyib tez-tez məktuba sarılıram.

Umman Aslan 

İyul - 2023

Məktub (Hekayə)

    Salam olsun dünyanın ən canlara dəyən, ən yaxşı qızına! Necəsən? Yaşaya bilirsənmi? Qolun necə sağaldımı? Sağalacaq, sağalacaq narahat olma. Soyuq, yağışlı havalarda sızlamağından başqa o qolun sındığı heç yadına da düşməyəcək sonralar, vallah. Çünki sınan qəlbin daha çox ağrıdacaq səni. Nübarla barışdınmı? Nübar yaxşı qızdır. Arada səni əsəbləşdirir, bilirəm. Amma küsmə ondan. Qoy ürəyini boşaltmağa biri olsun heç olmasa. O da olmasa tək başına fikir çəkməkdən dəli olarsan. Onun dəli-doluluğu arada üzünü güldürür barı. İndi sənə məktub yazdığımı bilsə ay gülərdi haa... Vallah mən də bilmirəm heç gülüm öz halıma, yoxsa ağlayım. Hamısı bu çər dəymiş Nərgizin hoqqalarıdır. Göndərdi zorla məni psixoloqa. Ha desəm də ki vallah mən dəli deyiləm, deyir sən bir get yaxşı olacaq. Nədir nədir işdə o ifritə Dilbərin saçın başın yolmuşam. Belə əcəb eləmişəm. Dilini dinc qoyardı, mən də yolmazdım saçlarını. Gedib dalımca gör nə danışıb, sən Allah,  deyib,  onun yiyəsi yoxdur, bayquş kimi tək qalıb. Heç uşaq vaxtı da istəməyiblər bunu. Kül sənin təpənə elə... Nədir nədir Akif müəllim işi ondan alıb mənə verdi. Bilmir acığını necə çıxsın. Sən belə çərənləyib, boş-boş danışmaqdan vaxt tapıb işə özünü versəydin belə olmazdı axı... Nə isə... Nərgiz də dirəndi ki, sənin əsəblərin normal deyil. Nə bilim duyğularını idarə edə bilmirsən, hər uşaqlığından söz düşəndə dəliyə dönürsən zad... Psixoloq da ki od qiymətinə. Vallah ağlımız olmayıb, vaxtında gərək biz də elə psixologiya oxuyardıq. Bundan asan iş?! Otur ancaq camaatın dərdinə qulaq as, bir iki məsləhət ver öz aləmində, tapşırıq ver vəssalam. Al pulunu qoy cibinə. Bu da bir iki dəfə məni danışdırandan sonra evə tapşırıq verib ki, get uşaqlığına məktub yaz. Ona təsəlli ver, sevginlə qucaqla zad... Danışır da özü üçün. Sənin nə çəkdiyini mən bilirəm. Bilirəm ki, indi nə yazsam da sənə təsəlli olmayacaq. Ehh... Kaş indiki ağlımı, indiki yamanlığımı gətirib qoya bilsəydim sənin başına... Gör onda elə döyə bilərdilərmi heç? Ay ağılsızım, niyə döyüləndə ancaq gücünü verirsə göz yaşına. Qışqır da ay bala, qonum-qonşuya hay sal ki, öldürürlər məni. Döyüləndə bir dəfə də sən əl at da o üzünü mürdəşir yumuş Gültəkinin saçlarına. Denən bax nə istəyirsən barmaq boyda qızdan? Nə almısan verə bilmirsən? İndi mən neyləyim ki, dul qalmış uşaqlı adama ərə gəlmisən, sənin uşağın olmur bunda mənim nə günahım var?! De, sadala bir-bir üzünə. Ürəyinə ata-ata dərd yığırsan ey gələcəyinə xəbərin var bundan? O atandan da ümidini üz tamam. Səni başa düşəcəyi günü gözləyə-gözləyə böyüyəcəksən elə. Ya da arada otur qabağında danış Gültəkinin sənə elədiklərini. Bir qram da çəkinmə. Qoy elə hirslənsin, acıqlansın sənə. Qoy onun üzü qara qalsın. Heç olmasa sonralar peşman olmazsan niyə səsimi çıxarmamışam deyə. Sənin əvəzinə Gültəkin doldurur onun qulaqlarını. O da inanır arvadına. Mənim çox hörmətli psixoloqum da deyir ki, gərək atanı, o murdar Gültəkini bağışlayasan. Bağışlamasan ürəyin rahatlıq tapmayacaq. Pah atonnan...  Elə bircə o qalıb. Bağışlamayacam. Belə istəyir dünya dağılsın bağışlamayacam. Sən də qəti bağışlama ha... İndi getsinlər o günahsız yerə tökdükləri göz yaşımın hesabını versinlər... Nə isə.. Sən də ürəyini sıxma... Yaman günün ömrü az olar. Bilmirəm, bəlkə yenə yazaram sənə. Di sağ ol.