Mücərrəd dünyanın inciləri - Ümid

         

   Nələr vermədi ki, Rəbbim bizə... Bu kirli dünyada yaşaya bilməyimiz üçün nələr lütf etmədi ki, öz sonsuz xəzinəsindən?!

   Heç düşündükmü ümidimiz olmasaydı necə olardı halımız? Necə irəliləyərdi həyatımız? Ümidsiz gəlməzdimi bir an öncə dünyanın sonu?!

   Çünki ümid  yuvarlanarkən uçurumlara doğru əlini atıb tutuna bildiyimiz, sağlam bir budaqdır ;

   

   Ətrafımızda kristal buzlardan hörülmüş divarları əridən istisiylə isidib, nuru ilə parçaladığı zülmətin içindən işıqlı yolları göstərən günəşdir ;

  

   Ötən soyuq bir qışdan sonra ağaclara muncuq düzüb, çəmənlərə ulduz səpən, 

miskin könüllərə həyat coşğusu axıdan bahardır ;

   Yolçuluğu dağların zirvəsindən başlayıb susuz çöllər aşaraq ümmana çatmaq üçün can atan, içindəki büllur damlaları öz dünyasına  qovuşdurmaq üçün gecə-gündüz durmadan yol gedən çaydır ;

   Hər şeydən yorulub əlini-ətəyini çəkərkən yaşamdan, getməyin üçün səbəblər düzülərkən yan-yana, sənin yoxluğunu şiddətlə arzu edənlərə inad qulaqlarına "davam et, bir dəfə də" pıçıldayan ən böyük nemətdir ümid...

   Bir gün masivadan sıyrılıb, qəflətdən oyanıb, rıza-yı İlahi çərçivəsində mələk kimi yaşayıb, adam kimi öləcəyinə inandıran bir lütfdür ümid...

   Boş yaşanan bir həyat, puç olan bir ömür, çiyinlərə yüklənən bunca günahlardan sonra Böyük Yaradanın rəhmətindən kəsilməyən, hələ də cənnət xəyalları qurdurub, yaşamaq üçün ən böyük stimul bəxş edəndir ümid...

   Ümidin yoxsa sabahlar əzab olub çökər üzərinə...

   Ümidin yoxsa qaranlığın zülmət qapısından  dalarsan bilinməzlərə doğru...

 
   Havada bom boş qalaraq çox şeylər arar tutunmaq üçün  uzatdığın titrək əllərin...

   

   Odur ki, ümidlərimiz heç solmasın, ümidsiz bir anımız olmasın...

    Və bu gözəlliyi bəxş edən rəhməti sonsuz Rəbbimizə minlərlə şükürlər olsun...