Payızın tilsimində...

   Artıq payızla vidalaşmış olsaq da, o sarı sehir tərk etmiş olsa da bizi instagramdan yayımladığım bu şeirim bloqumun da yaddaşında qalsın dedim.


Payızın tilsimində

Dörd yanımda payızın qızılı rəng çələngi,

Müdrikliyə köklədi mənim də ovqatımı

Ağaclardan yerlərə zər yağışı ələndi

Çapdım bu yağış altda, səhifələrdə atımı.

Yeni həyat başladı  dəyişdikcə varaqlar

Başqa bir insan olub unutdum öz halımı

Yoxsa arabir düşən bu qızılı yarpaqlar 
Mənim yeni dərdimin gizli göz yaşlarımı? 

Hər səhifə bir ümid, bir sevinc, bir kədərdi.

Orda gördüm matəmi, orda gördüm bayramı.

Gözlərimin önünə bütün ömrümü sərdi,

Gah məlhəm oldu mənə, gah sızlatdı yaramı.

Bir aşiqin qəlbi tək üzdüm eşq dəryasında, 

Rəngli çərpələng olub ağ buludlarda azdım.

Qələm oldum səhifələr, vərəqlər arasında

Xəyalımı, arzumu, həyat yolumu yazdım...

Bir az payız məstliyi, bir az kitab qoxusu,

Sandım ki, zaman durub bax indicə, bu anda.

Bir- bir ağacdan düşən yarpaqların yuxusu

Tilsimləyib məni də meşənin ortasında...

Heç bitməsin istədim bu xəyalvari anlar,

Gülümsədikcə günəş yarpaqlar arasından.

Xəzanın sehri, kitab, bir də ilıq duyğular

Qəlbimə həkk olundu xoş payız tablosundan...

Umman Aslan.