Kinli ürək (Şeir)

Ürəyim soyudusa gözləmə tez isinə 

Don tutmuş qapıları çətin açıla bir də

Qoymur ilıq hissləri girsin buzdan qəsrinə

Yığıb əlin-ətəyin çəkilir öz içinə

İlk baharı gecikir, açmır gülü-çiçəyi

Rənglərini itirir, solğun düşür ürəyim.

Qarışır bir-birinə uydurması, gerçəyi

İnanıb yanılmaqdan yorğun düşür ürəyim.

Xəyalların unudur, buz tutur arzuları

Dərinlərə basdırır puça dönmüş diləyin

Rola girə bilməyir, soyudur duyğuları

Sonra da adı qalır "Nə kinlidir ürəyin!"

Umman Aslan

Şeiri səsli dinləmək üçün : İnstagram