Hər aya 1 Kitab, 1 Film

   Bu ayın kitabını oxumuş və filmini izləmiş biri olaraq salamlayıram sizləri.🙃 Hər ikisini bəyəndiyim üçün də xeyli sevincliyəm.

                           İyun ayı

▪️ Kitab : Jane Austen - Akıl ve Tutku

▪️ Film : Schindler's list 

Jane Austen / Akıl ve tutku

 ✔ "Mantığının eleştirdiğini, merhametinin savunmasına izin verme."

    Bu yazıçıdan oxuduğum ilk əsərdir. Bir çoxu bu romanı digərlərindən daha zəif hesab etsə də, doğrusu mən əsəri o qədər bəyəndim ki, hər fürsətdə qaçıb oxuyub hadisələrin necə irəlilədiyini görməyə tələsdiyim kitablardan oldu. Odur ki, pdf oxusam da tez bir zamanda bitirə bildim. 

   Əsər məni orta əsrlərin İngiltərəsinə səyahət etdirərkən, o dövrün kübar məclisləri, zərif qızları, centlmen kişiləri və dövrümüzdən çox fərqli daha bir məhrəm, daha bir həyalı eşq macəraları  ilə tanış etməklə  yanaşı müəyyən maddi imkanlara sahib qüsurlu, göstəriş düşkünü təbəqəni və onların var-dövlət arqumentini bayraq kimi əlində tutub bütün evlilik qərarlarını, həyati məsələləri buna bağlamasını da heyrətlə müşahidə etdirmiş oldu. 

   Əsərdə iki bacının eşq hekayəsi var. Böyük olan Elinor ağılı, balaca bacı Marianne isə tutqunu, yəni coşğun bir xarakteri təmsil edir. 

Bu sayədə demək olar ki məhəbbət baxımından eyni qədəri yaşayan hər iki xarakterin necə davrandığını, məsələlərə necə yanaşdığını insan psixologiyasını dərindən bilən yazıçı açıb göstərir bizə.

   Əslində burda doğrusu dərin və sarsıdıcı bir eşq çıxmır qarşımıza. Az qala bütün eşq hekayələri bizi arada xəyal qırıqlığına uğradır. Hadisələr dəyişir və bir anda müəyyən bir obraz haqqında əks düşüncələrə qapıldığınızı görürsünüz.

   Sonra yenə məsələlər çözülür, hər şey daha çox aydın olur bizə. Və beləliklə əslində oxuyarkən qapıldığımız hisslərlə həyata ağıllamı, yoxsa tutqu ilə mi yanaşdığımızı da yazıçı sayəsində bir növ test etmiş oluruq.

   Əsərin süjet xətləri əsasında çəkilmiş filmi də varmış. Həm filmi izləməyi həm də bu əsəri ilə qələmini çox bəyəndiyim yazıçının digər əsərlərini də oxumağı qarşıma məqsəd qoydum. Bu zərif qələm gücünə sahib, romantik yazıçıdan siz də oxumalısınız məncə.

Seçdiklərim:

 ✔ "Her konuda benimle aynı zevki paylaşmayan bir adamla mutlu olamam. Bütün duygularıma girebilmeli; aynı kitaplar, aynı müzik cezbetmeli ikimizi de."

✔ "Kimseye zorla sırrını söyletmeye kalkışmam; hele bir çocuğa asla; çünkü görev duygusu istese de inkar etmesini önleyebilir."

✔ "Zamanını dolduracak, planlarına, hareketlerine anlam katacak bir mesleğin olsa daha mutlu bir adam olursun."

 ✔ "Kendi mutluluğunuzu tanıyın. Sabırdan başka hiçbir şeye ihtiyacınız yok -ya da daha hoş bir isim verelim, umut diyelim."

 ✔ "Akıl inanmak istemeyince her zaman şüphe edecek bir şey bulur."

 ✔ "Eğer en değer verdiğin şeyi kaybedince yerine başka bir şeyi bu kadar kolay koyabiliyorsan, kararlılığın, ağırbaşlılığın belki daha az hayretle karşılanmalı."

 ✔ "Gayretli ve aralıksız konuşmayla geçen sadece birkaç saat bile iki aklı başında insan arasında gerçekten ortak olabilecek olandan daha fazla konu gerektirirse de aşıklarda durum farklıdır. Onlar arasında hiçbir konu bitirilmez, hatta hiçbir anlaşmaya da varılmaz aynı şeyi en az yirmi kere yeni baştan konuşmadan."

Schindler's list

   Açığı bu aralar izlədiyim filmlərin içərisində yəhudi soyqırımından bəhs edənlər o qədər çox oldu ki, ilk zamanlar hönkür-hönkür göz yaşları ilə izlədiyim halda zamanla nədənsə həssasiyətim azaldı sanki.

   Soyqırımın, qətliamın heç bir millət, heç bir irq üçün qəbuledilməz olduğunu, hətta hər izlədiyimdə bunu edənlərin insan olduğunu düşünərək tam ürəkdən insanlığımdan utanaraq, dünyadakı digər canlılara, daşa, torpağa, səmaya, ulduzlara, Rəbbimə yönəlib dəfələrlə üzr istədiyimi anlatsam inanarsınızmı?! Yəni o qədər sarsıdır məni bu məsələlər. 

   Amma diqqətimi çəkən bir məqam var. Yəhudilərin başına gətirilmiş bu soyqırım insanlıq tarixində nə ilkdir, nə də ki son. Bəs niyə sadəcə onları dönüb dolaşdırıb gözümüzə soxurlar? Dediyim kimi bu aralar ard-arda bu cür filmlərlə qarşılaşınca mən bunların sanki, dünyanın bütün mərhəmət və sevgisinin yəhudilərə yönəldiləməsini, onları haqlı çıxarmaq üçün böyük bir səyi görürəm. 

   O vaxt  Schindlerin qurtardığı yəhudilərin övladlarının indi Fələstində soyqırım etməsi də başqa bir maraqlı təzaddır, amma nə isə... 

   Bu baxımdan mən filmi hər cür millət və ya irq məsələlərindən arındırıb, sadəcə insanlığa yönəlmiş bir vəhşiliyə, bir qeyri-insani davranışlara qəlbində vicdan daşıyan, mərhəmət daşıyan Schindlerin hər kəsə örnək olacaq insani münasibəti kimi dəyərləndirdim öz-özümə. Və bu aspektdən baxınca əlbəttə ki, filmi çox bəyəndim. İnsanların acısını, çarəsizliyini, qarşı tərəfin vəhşiliyini, zalımlığını çox gözəl hiss etdirir film izləyiciyə. İnsanın içini sızladan, vicdanını oyadan çox sayda kadrlar var. 

   Filmi izləyərkən də məncə hər birimiz bizə aşılamaq istədiklərinin çox üstündə, yönəltmək istədikləri istiqamətin bir mərtəbə yuxarısında qalaraq izləməliyik. Öz düşüncəmiz, öz dəyərləndirmə qabiliyyətimiz olduğunu isbat edərək...