Orhan Pamuk / Kırmızı Saçlı Kadın

 

 “…Bir baba adil olmalıdır, adil olmayan baba evladını kör eder…” 

   Qərb dünyası ilə Şərq dünyasında iki fərqli əfsanə var. Qərbdə Sophakles, Şərqdə isə Firdovsi bu əfsanəni yazıya alaraq zamanımıza qədər gəlib çatmasına səbəb olmuşlar. Bu iki əfsanənin çox qəribə bir ortaq cəhəti var. Yunan əfsanəsində şahzadə Oidipis bilmədən atası Laiosu, Şahnamədə isə şah Rüstəm Zal bilmədən oğlu Söhrabı öldürür. Və əsərin demək olar ki, zəminini bu iki əfsanə təşkil edir. İlk eşq, ata-oğul rəqabəti, sevgisi, ata mərhəməti, oğul itaəti, qısqanclıq, kin, nifrət, 80-ci illərin həyat tərzi, sağcı-solcu münaqişələri və sadalaya biləcəyimiz bir çox qarışıq mövzunu səliqə ilə bir araya yığıb Orhan Pamuk bu əsərdə.

Seçdiklərim:

▪︎“Herkes gibi olmak için her şeyi unutup hiçbir şey olmamış gibi yapmalıydım.”

▪︎Sonuçları düşünürsen özgür olamazsın. Özgürlük, tarihi ve ahlakı unutmaktır.

▪︎“Şairi önce asacaksın, sonra darağacının altında ağlayacaksın.”

▪︎Bir baba ihtiyacı her zaman vardır, yoksa, kafamız karıştığı, dünyamız dağıldığı, ruhumuz daraldığı vakit mi isteriz babayı?

▪︎Göğe çıkıp yıldızların ışıltısına ulaşmak yerine, şimdi üzerinde uyuduğumuz toprağın içine girmeyi hayal etmemiz doğru muydu?

▪︎Bu birey olma merakı ve telaşı yüzünden Avrupai zenginlerimiz değil birey, kendileri bile olamadılar.