Bloqum 1 yaşında

    

            

Bəmbəyaz qarın lopa-lopa yağdığı, yeganə rəng və çalarları ilə təbiətə öz əsrarəngiz naxışlarını ustalıqla işlədiyi soyuq, səssiz bir qış gecəsində dünyaya gəldi Səssiz Umman... Uzun sürən tərəddütlər, əcəbalar və bəlkələrdən sonra...

    Gəlməliydi bu dünyaya... Qəlb qəfəsində dustaq qalmış məhbus kəlimələr azadlığa çıxıb rahat qanad çalsınlar deyə...
    Gəlməliydi xəyallarının, arzularının əksini öz rəngi, öz fırçası ilə cəsarətlə dünya səhifəsinə rəsm etsin deyə...
    Kim bilir bəlkə də yolda olanlara işıq salan saysız ulduzlardan biri olmaq üçün, ya da haqqa doğru cığır açmış ləpirlərin arasında bir izi olsun deyə...
    Sadəcə həyat yükündən sıyrılıb təkbaşına bacarmağın, edə bilməyin qazandırdığı sevincdən nəsibdar olmaq üçün bəlkə də... Səbəb nə olursa olsun gəlməliydi dünyaya...
    Səssiz-səmirsiz gəldi... Çox sevmirdi təmtərağı... İsminin anlamındakı kimi səssiz və dərin bir umman olmaqdı arzusu, hər gün yeni bir şey öyrənmək, öyrəndikcə dərinləşmək, dərinləşdikcə sadələşmək, paylaşmaq... Az suyu ilə coşub köpüklənən dayaz lakin,  çığırtqan şəlalərin inadına...
    Yeni gəldiyi dünyanı tanıdıqca ucsuz-bucaqsız zənn etdiyi sularının sərhədlərini gördü... Daha böyük ummanların sularına baş vurduqca rəngarənglik, gözəllik və zənginliklər qarşısında heyran qaldı...
    Tanıdıqca onlar kimi öz dərinliklərindəki gizli-saxlı incilərini bu ummana baş vuran hər kəsə səxavətlə paylaşmağa hazır, başqa ummanlardan axıb gəlmiş, məna yüklü buludlardan boşalmış və onun səssiz sularına qarışmış billur damlalarını hər kəslə bölüşmək istəyən bir sevdalı olmağı öyrəndi yavaş-yavaş ...
    Tanıdıqca tanınmaq, öyrəndikcə bilinmək, səssiz olsa da yalnız olmamaq, sevincini, hüzününü özündən böyük, kiçik bütün ümmanlarla bölüşmək arzusu baş qaldırdı içində...
    Beləliklə, bu dünyaya addım atdığı ilk günün il dönümündə duyurmaq istədi bütün sevdiklərinə var olduğunu...
    Və hal-hazırda burda olan, məni oxuyan sevgili oxucu, xoş gəldin, səfa gətirdin və gəlişinlə şərəf verdin səssiz ümmanıma... Məni hər ziyarətinlə var olmağıma, bu addımı atdığıma nə qədər çox şükür etdirəcəyini təsəvvür edə bilməzsən hər halda... Sularımda izlərini görüb, nəfəsini hiss etdikcə içimdə yaratdığın və məni yeni yazılara sövq etdiyin həyəcanı da... Bir kəlimə, bir cümlə ilə burda olduğunu göstərdiyin şərhlərinlə mənə necə böyük dəstək olacağını da... Var olun, hər zaman mənimlə olun əzizlərim...
    Və bir yaşın mübarək olsun, neçə gözəl illərə, neçə gözəl yaşlara, körpə bloqum...
     İstəsəniz məni daha yaxından tanıdan Yeni ilə yeni ümidlərlə adlı ilk postuma da burdan nəzər sala bilərsiniz. 

     Sevgilə...