Sarah Jio - Yağmur sonrası

   Sarah Jiodan dəniz qoxulu bir eşq hekayəsi daha...

  Anne zəngin bir ailənin sevilən qızıdır. Başqa zəngin bir ailənin yaraşıqlı oğlu Gerard ilə nişanlıdır. Hər şey axarında hər şey qaydasındadır sanki...

   Amma Annenin qəlbi tətmin deyil. Həyatındakı boşluğun fərqindədir. Nə istədiyini özü də bilmir, lakin sanki olmaması gərəkən yerdədir. Uzaqlarda davam edən müharibə və sıxıntılar varkən belə rahat yaşamaq onu narahat edir.

   Və nişanlandığı gün dəli-dolu rəfiqəsi Ketty sayəsində bir yol çizir özünə. Onunla birlikdə tibb bacısı kimi Borabora adasına getməyə, orada yaralı əsgərlərə yardım etməyə qərar verir.

   Bu ada Annenin həyatını necə dəyişəcək, Ketty edilən bu fədakarlığa layiq ola biləcəkmi?

   Toz hopmuş xatirələr, müharibə, dostluq, peşmanlıq, cinayət, ədalət, eşq, xəyanət, qürur və ümid hamısından bir çələng hörüb təqdim edib bizlərə Sarah Jio...

   Doğrusu əvvəli sıxıcı gəlmişdi mənə, amma oxuduqca sonlara doğru daha axıcı və maraqlı oldu.

   Sadəcə qəbul edə bilmədiyim məqamlar var əsərdə. Məsələn, Annenin nişanlısı Gerarda bir vəfa borcu var. Onu tam da toy ərəfəsində bir macəra ardına düşüb adaya getməyə razı salır. Lakin gedər getməz başqa bir adama Westry-ə aşiq olur. Onun yolunu gözləyən və hətta onun gözündə yüksəlmək üçün müharibəyə qatılan Gerardın göndərdiyi məktubları oxuya-oxuya başqa bir eşq macərası yaşaması, illər sonra atasının uzun illərdir anası ilə soyuyan əlaqələrinin evdəki sevimli qulluqçuları ilə yaşadığı eşqin səbəb olduğunu öyrənməsi, sakit həyatını buraxıb Kitty ilə müharibə bölgəsinə getmək kimi bir fədakarlıq edən Annenin, uzun illər bacı kimi yaşayan, bir-birindən heç ayrılmayan bu ikiliyin münasibətinin bir adama görə sonsuza qədər pozulması... və sair kimi Qərb dünyasına aid qəribəliklər mənə təsir edir istər-istəməz...

   Yazıçı bütün əsər boyu mövzunu bir növ gerçək eşqin axtarışına yönəldir və nə olur olsun bu eşqi yaşamağa hər kəsin haqqı olduğunu vurğulayır hadisələrin fonunda ...

   Sarah Jio maraqlı yazır, həmişə qeyd etmişəm əsərləri mövzu baxımından bir-birinin təkrarı olsa da, ədəbi-bədii yönü ilə məni tətmin etməsə də oxunaqlıdır.

   Və unutmayaq ki, onu gənclər daha çox oxuyur. Həm də çox bəyənərək oxuyur. Mənim narahatlığım nəfsinə yenik düşən, nə olur-olsun bu qısacıq fani həyatda dadacağı müvəqqəti ləzzətlər üçün vəfa, əhd, qədirşinaslıq, sədaqət kimi daha ülvi məfhumları heçə sayan qəhrəmanların o gənclərdə buraxacağı izlərdir, onların düşüncə və hisslərində yer edəcək neqativ hallardır.

   Kaş ki, gənclər oxuyarkən öz dəyərlərimizi göz önündə tutaraq, məsələyə bu aspektdən yanaşaraq, əsərdəki hadisələri düzgün təhlil edərək oxusalar. Oxuyun deyərdim, maraqlı bir eşq hekayəsi dinləmək üçün oxuyun, amma dediklərimi unutmadan.




   Sarah Jionun digər əsəsrləri haqqındakı düşüncələrimi öyrənmək istəyərsiniz bəlkə:

" Gündüzsefası"

"Mart menekşeleri"