Məşhur "Polyanna"nı, nəhayət, mən də oxudum :)

                        
     Oxuduğum bir kitab haqqındakı yazı ilə yenidən sizinləyəm. Polyannanı yəqin ki, bir çox insan oxuyub. Lakin mən bu əsər və qəhrəmanı  Polyanna haqqında sadəcə eşitmişdim. Yenə bir təvafüq nəticəsində onu oxumaq mənə də qismət oldu. Kitabı az səhifəli və axıcı olduğundan, həm də tez bir zamanda qaytarmalı olduğum üçün oxuduğum romanı yarım saxlayıb bir günə qurtardım və çox sevdim doğrusu (bu arada əslində nazik kitabları oxumaq daha rahatmış, mənim oxuduqlarım o qədər qalın olur ki, bitirməyim həftələr çəkir :( )

     Əsər Amerikalı uşaq yazıçısı Eleanor Porter tərəfindən  1913-cü ildə yazılıb. Qısa zamanda "Polyanna" bir uşaq ədəbiyyatı nümunəsi olaraq uşaqların, xüsusən, də qızların sevimli əsərinə çevrilib. Roman çap olunandan sonra qəhrəmanı Polyannanı ədəbiyyatçılar ən nikbin ədəbi personaj adlandırmışlar. Hətta psixologiyada "Polyanna sindiromu" deyilən bir anlayış da meydana gəlmişdir. Bütün bunları kitabın arxasında yazılmış məlumatlardan öyrəndik.
    "Polyanna"  11 yaşında yetim qalmış və vaxtilə zəngin olan anasının kasıb bir oğlanla ailə qurmağını heç cür bağışlaya bilməyən və illərdir küsülü olduğu xalası tərəfindən ictimai qınaqdan qurtulmaq üçün himayəyə götürülən bir qızın hekayəsidir. Qızın qeyri-adi xasiyyəti, təmiz qəlbi bir müddət sonra sərt və soyuq xalası Polli Harrinqtonu da yumşaldır. Xüsusən onun atasının öyrətdiyi "Məmnunluq oyunu" Polyannanı yaşadığı şəhərdə tezliklə məşhur edir. Bu oyuna görə insan həyatında başına gələn bütün hadisələrin gözəl yönünü tapa bilməlidir. Hətta həmin hadisələr nə qədər çox ağır olarsa, oyun bir o qədər də maraqlı alınır. Əslində bizim bildiyimiz "hər şərdə bir xeyir var" məntiqinin daha əyləncəli və asan anlaşılabilir halı işlənib əsərdə. Bu oyun sayəsində Polyanna həmişə şəndir, gümrahdır, həyatcanlıdır. Eyni zamanda bu əhval-ruhiyəsi ilə ətrafındakılara da sevinc qaynağıdır : xalası Pollinin soyuq və cansıxıcı həyatına isti nəfəs gətirir, qaraqabaq və qaradinməz Con Pendeltonun özünəqapanıq xasiyyətini dəyişdirir, həyatdan küsmüş, deyingən bir yataq xəstəsi olan xanım Snouya ondan daha ağır vəziyyətdə olanlardan danışıb, həyatında gözəl şeylərin də olduğunu göstərib onu bu əzabdan xilas edir, yetim Cimmi Binin isti bir evdə rahat bir şəkildə yaşaması üçün əlindən gələni edib, axırda buna müəəssər olur və nəhayət ən sonunda illər öncə küsüb ayrılmış xalası və Tomas Çiltonun barışmasına səbəb olur. Yazıçı beləliklə, həyata pozitiv yanaşıb, stəkanın dolu tərəfini görənlərin, başına gələnlər üçün səbir edib, hər şeydə şükür etməyə səbəb tapanların həm özlərinin, həm də ətrafindakıların həyatına necə müsbət təsir edəcəyini açıq-aydın göstərib. Bu baxımdan romanı uşaqlara və hətta böyüklərə də mütləq bir şəkildə oxudulacaq bir əsər olaraq qiymətləndirmək olar. Əminəm ki, hər kəs ordan özünə bir pay çıxarıb, həyata baxışını yenidən bir nəzərdən keçirəcəkdir.

Bizdən bu qədər... Sevgilər...