Bir az ara verirəm!

   Yazımı oxuyan dəyərli oxucu! Ümid edirəm ki, yaxşısan və həyatında hər şey yolundadır. 

   Şükür mən də yaxşıyam və həyatımda kiçik bir dəyişiklik oldu. Qısaca desək karyera yolunda irəliyə doğru kiçicik bir addım atdım.

...Və bircə kəlimə də demədi / Haynrix Böll

   Salam olsun yazımı oxuyan bütün canlara... Yeni bir kitab rəyi ilə qarşınızdayam. 

   Qəsəbəmizin kiçik kitabxanasının kasıb rəflərində yeni kitab arayışında ikən tanış bir yazıçının - alman yazıçısı Haynrix Böllün əsəri çıxdı qarşıma. Əvvəl oxuduğum, əsərlərindən üslubunu az-çox bəyəndiyim üçün kitabı götürüb oxumaq qərarına gəldim.

Gözümü haramdan necə qoruyum? / 2

   Beləliklə "Gözümü haramdan nasıl korurum" kitabından  götürdüyüm qeydlərlə yenidən burdayam. Keçən dəfəki yazıda kitabın birinci bölməsi olan "Gözümü haramdan niyə çəkə bilmirəm?" başlığı altında gözümüzü haramdan çəkə bilməməyimizin səbəbləri, doğru bildiyimiz bir çox yalnışlar və s. haqqında məlumat aldıq.

Səhər yuxum / Ahmet Batman

   Yeni bir kitab rəyi ilə qarşınızdayam dəyərlilərim! 

   Sosial şəbəkələrdə rast gəldiyim Ahmed Batmana aid cümlələr diqqətimi çəkirdi həmişə. Məncə bu adam yazmağı, xüsusən, bəzi duyğuları ən dərindən hiss edib, bu hiss etdiklərini yazıya tökməyi bacarır. 

Ömürlük payız...

     Sən getdin ya...

    Zamanım yarpaqlarını tökmüş ağacların payızında qaldı...
    Xəzanım bitmədi...

  

Gülüstan / Şərif Ağayar

       Kitabın arxa qapağından :

   Adəm Gülüstan qəsəbəsinə göndərilir. Qəsəbədə onun işğal edilmiş kəndinin sakinləri yaşayır. Lakin yeni olan təkcə qəsəbə deyil, sevgilisi, dostu və hər kəs çox dəyişib. Adəm yaddaşına səyahət edə-edə bu çevrilmənin sirrini axtarır. Lakin bu axtarış onu daxili ziddiyyətlərə, burulğanlara, təlatümlərə sürükləyəcək və əbədi həqiqət bir daha təkrarlanacaq: Xatirələr əzab verir.

Lənkəranda festival

    Hamınızı salamlayıram, əzizlərim. Bu həftə uzun müddətdən bəridir pozmamağa çalışdığım qaydanı pozası oldum. Cümə axşamı günü yazı yayımlaya bilmədim. Çünki son zamanlar yazını elə həmin gün yazıb yayımlayıram. Əvvəlcədən yazı hazırlamağa təəssüf ki, vaxtım olmur. Və cümə günü böyük oğlumun ad günü olduğu üçün bloquma heç cür vaxt ayıra bilmədim. Həmin günün əvəzinə bu gün bir yazıyla qarşınızda olmaq istədim. 

Denemeler / Montaigne

   Əsrlər öncə bu günün düşüncəsi ilə yaşamış Monteignenin qələmə aldığı, insanın öz iç dünyasına zahiri bir baxışla, yaşadığı dünyaya mütərəqqi baxışının sintezindən ortaya çıxmış esselər toplusudur Denemeler...

Gözümü haramdan necə qoruyum? / 1

   Salam yazımı oxuyan dəyərli  oxucu. Bu günkü yazımın teması bir az fərqlidir. Bildiyiniz kimi, adətən, oxuduğum kitablar haqqında düşüncələrimi  bazar ertəsi günləri yayınlayıram. Cümə axşamları isə fərqli-fərqli mövzularla qarşınızda oluram. Bu gün isə çox bəyəndiyim bir kitabdan xülasələrlə gəlmişəm.

Delifişek / Jose Mauro de Vasconselos

   Şəkər portağalı kitabından dərhal sonra "Delifişek"e başladım. Çünki Zezenin aqibəti maraqlı idi mənim üçün. Təssüf ki, Zezenin yeniyetməliyini anladan "Güneşi uyandıralım" kitabını tapıb oxumaq indilik nəsib olmadı.

Mim - Dünənin hekayəsi / Dünün hikayesi

   Hər kəsi yeni bir gündə salamlayıram.
Mən bu 3 illik bloq həyatımda ilk dəfə risq alıb bir mim başlatmaq istəyirəm. Açığı bloqları çox ziyarət edə bilməyən biri kimi buna haqqım varmı, bilmirəm. Amma bir dəfə ağlıma gəlib, başladıb - başlatmamaqda tərəddüt etdiyim bir mimin başqaları tərəfindən başladılıb, çox da gözəl nəticələndiyini görüncə bu dəfə də şansımı qaçırmaq istəmədim.

Şeker portakalı / Jose Mauro de Vasconcelos

🔸️Jose Mauro de Vasconcelos

🔸️Brazilya ədəbiyyatı

🔸️200 səhifə

🔸️Qiymət 5 / 5

✔"Çocuk yüreği unutur, ama affetmez."

   Brazilyalı bir yazıçının 20 il qəlbində daşıdığı öz uşaqlıq hekayəsini 12 gündə qələmə aldığı bir əsərdir Şəkər portağalı. Oxuyarkən göz yaşlarınıza hakim ola bilməyəcəyiniz, 5 yaşlı Zezenin geniş qəlbinin dərinliklərində itib-batacağınız bir əsər...

Payız gəzintisi - Lənkəran

   Salam olsun payız günlərində xəzanla hüzünlənən, qara buludlu səma ilə qüssələnən, yağışla yuyunub, küləklə daranan ağacları pəncərənin arxasından isti çayı ilə seyr edən və hər şeyə rəğmən bu sonuncu baharın gözəlliyini layiqincə duyan həmzövqlərimə, yəni payızsevərlərə.

M.Akif Ersoy / Safahat

✔"Arkamda kalırsın, beni rahmetle anarsın."
Derdim, sana baktıkca, a biçare kitabım!
Kim derdi ki: Sen çök de senin arkana kalsın;
Uğrunda harab eylediğim ömr-i harabım?

Müharibə uşaqları

   Müharibənin içindən çıxmış uşaqlığa sahib biri kimi deyərdim ki, müharibə uşaqları bambaşqa kateqoriyaya qoyulacaq uşaqlardır.

Mahremiyyet hırsızı / D.Sultanov

🔹️Dilaver Sultanov
🔹️Azərbaycan ədəbiyyatı (türkcə)

🔹️111səhifə
🔹️Qiymət : 3/5

✔Duyduklarımla, gördüklerimin kavgasında hırpalanmış bir mütereddidim şimdi.

   Azərbaycanlı yazıçının qələmindən çıxmış türkcə bir əsərdir "Mahremiyet hırsızı". İçində maraqlı və düşündürücü hekayələr var.

Ballı qurabiyə

   Hər kəsə bu ilıq payız günlərində salam olsun. Neçə vaxtdır bloqumda resept paylaşmıram. Halbuki, nə qədər çox yeni reseptlər öyrənmişəm. Hamısı da bir-birindən ləzzətli.  Qərar verdim. Bundan sonra daha tez-tez resept paylaşacam sizlərlə in şə Allah.

Cenni Herhardt / T. Drayzer

🔹️Teodor Drayzer
🔹️Amerika ədəbiyyatı
🔹️340 səhifə
🔹️Qiymət : 4/5
  
   ✔Cəmiyyət bütövlükdə insanları olduqca pis tanıyır. Onun yeganə meyarı "başqaları nə deyərlər"dir. Onun yeganə ölçüsü özünü mühafizə hissidir.

Toy paltarı (Hekayə)

   İki gün idi həyəcan və sevincindən yata bilmirdi. İki gün idi hər yatağa uzandığında gedəcəyi toyun xəyalını qururdu. 

   Orada yaşıdları ilə edəcəyi rəqsi, hər zaman heyranlıqla izlədiyi  həmin günün qəhrəmanı bəyaz mələk kimi görünən gəlini, şux geyimli bəyi düşünürdü.

Əlvida Gülsarı / Çingiz Aytmatov

🔹️Çingiz Aytmatov

🔹️Qırğız ədəbiyyatı

🔹️ 238 səhifə

🔹️ Qiymət 5/5

   Bəzi əsərləri oxuyanda mənə elə gəlir ki, əslində yazmaq o qədər də çətin deyil. Həvəslənirəm. Yazacam deyirəm. Mən də yazacam.

   Lakin elə ki, Çingiz Aytmatov kimi həqiqi söz sənətkarının əsəri keçir əlimə oxuduqca valeh olub yox deyirəm. Yazıçılıq hara? Mən hara? Bir yazıçı olmaq üçün o qədər zəngin bir dünya görüşü olmalıdır ki, insanın. Yazdıqları inandırıcı olsun gərək. Nə var hadisələrlə dolu  sıradan bir əsər ortaya çıxarmağa?

Bir az söhbət edək...

   

   Salam, yazımı oxuyan dünyanın ən yaxşı oxucusu, könlümün sultanı!

   

   Bir çox şeydən yazdım, danışdım bu zamana qədər. Bu dəfə bir az da səndən danışaq, söhbətləşək istədim. Ona görə də məhz sənə ithaf edirəm bu yazımı.

Mart Menekşeleri - Sarah Jio

🔹️Sarah Jio
🔹️Amerika ədəbiyyatı
🔹️336 səhifə
🔹️Qiymət 4/5

   Bu əsər Sarah Jiodan oxuduğum ikinci əsərdir.  İki roman arasındakı bənzərliklər məni təəccübləndirsə də, əsər maraqlı mövzusu ilə yenə də könlümü çaldı.

Bu da son - Təngaltı, Afurca.

   Hər kəsə salam olsun. Beləliklə, Quba ilə  bağlı bu yazımızla, gəzinti yazılarımıza da son veririk.

   Qubada ən son getdiyimiz yerlər Təngaltı kəndində yerləşən Təngaltı dərəsi və Afurca kəndində axan eyni adlı şəlalə oldu. Qeyd edək ki, bunların hər ikisi təbiət abidəsi kimi qorunub saxlanılır.

Zeliş / Necati Cumalı

🔹️Necati Cumalı
🔹️Türk ədəbiyyatı
🔹️ 256 səhifə
🔹️ Qiymət : 4/5

✔ "...İçleri ışıl ışıl yanan gözbebeklerinden, yüzlerce, binlerce ışıktan kuş, bir anda uçtular Cemal’in gözlerinin içine kondular. Kalabalıktan biri, o anda aradan geçen on günün küçük küçük kaygılarının, umutlarının, hayal kırıklıklarının, artan sabırsızlıklarının hazırladığı, dillendirdiği bu bakışları görseydi, o gece bir daha gözlerini Zeliş’le Cemal’den ayıramazdı.”

Qusarın sərhədlərində (Laza, Şahdağ)

   Beləliklə gəzinti yazımıza qaldığımız yerdən davam edirik. Qubada olduğumuz bir gün Qusar rayonuna keçib oradakı məşhur gəzməli yerlərə də baş çəkmək istədik. Və ilk olaraq dağların qoynundakı şəlalələr məskəni Laza kəndinə getdik.

Edam məhkumunun son günü - Viktor Hüqo

🔹️Viktor Hüqo

🔹️Fransa ədəbiyyatı

🔹️160 səhifə

🔹️Qiymət 4/5

   ✔"İçinde bulunduğu umutsuz durumda insan, zinciri bir saç teliyle bile kırabileceğine inanır."

   Bir neçə saat sonra həyatınızın sona çatacağını bilsəniz nələr düşünərdiniz? Daha çox keçmişdəki xatirələri mi zehninizdə canlandıracaq, yoxsa sizin olmadığınız bir gələcəkdə baş verəcəkləri mi xəyal edərdiniz?

Bir gerçəyə dirəniş.

   

   Bu aralar lap çox darıxıram sənin üçün atam. Gülümsəyən üzün gəlib durur gözlərimin önündə. Ürəyim soyulmağa başlayır düz içindən. Bu elə bir hissdir ki, təsəvvürü namümkün...

Babaya mektup / F.Kafka

🔹️Müəllif : Frans Kafka
🔹️Milliyət: Çex-yəhudi / Alman dilində
🔹️Səhifə: 53
🔹️Qiymət: Kafi-3/5

✔"Yazdıklarımın konusu sendin, öyle ya, senin göğsüne yaslanıp yakınamayacaklarımdan yakınıyordum orada yalnızca."

Tətil gəzintimiz 2. Quba-Çənlibel gölü.

   Hər kəsə qucaq dolusu salamlar. Beləliklə gəzməyə keçən həftə qaldığımız yerdən davam edirik.😊

   İlk gəzintinin yorğunluğunu çıxarandan sonra bu dəfə qaldığımız yerə daha yaxın bir yerlərə çıxmaq istədik. Yaxınlıqda Çənlibel adlı bir gölün olduğunu eşidib gedib görək dedik.

Öyrəndim ki... - Gülben Ergen

🔸️Müəllif: Gülben Ergen

🔸️Milliyət: Türk

🔸️Səhifə: 193

🔸️Qiymət: 4/5 

   ✔"Öğrendim ki, sözü yemindir iyi insanların."

   Özünə inanan, dəyərləri olan və öz dəyərlərindən nə olur, olsun heç vaxt güzəştə getməyən, qadınlıq aləmini layiqincə təmsil edən qadınları çox sevirəm.

   Gülben Ergen sənətçilər içərisində bir çox sosial layihələrdə canla-başla iştirakını bildiyim və çox nadir bəyəndiyim məşhurlardan biridir.

Tətil gəzintimiz 1. Qubanı tanıyaq.

 

   Tətil günlərini fürsət bilib bu qızmar yayın istisindən,  qaynar şəhər həyatının səsindən-küyündən, boğucu havasından, boz beton yığınından qaçıb dənizə, dağa, bağa, meşəyə, çay qırağına, qısacası, süni bir yaşayışdan, təbiətin qoynundakı təbii həyata hər kəs qaçmaq istəyir yəqin ki. 

Möhtəşəm yüz il

🔸️Müəllif: Okay Tiryakioğlu
🔸️Milliyət: Türk
🔸️Səhifə : 228
🔸️Qiymət : Orta - 3/5

✔"Fırtınanın gövdəsində çatlar yaratdığı uçurumun ağzındakı qocaman bir ağacdansa, üstündən küləklər əsərkən əyilən, amma az sonra yenidən dikələn bir buğda sünbülü olmasındadır insanın hünəri!"

    Sətirlərində qan, barıt və yanıq ət qoxusu, qulağınızın dibində yaralı fəryadları, at kişnərtisi, qılınc cingiltisi, top guppultusu sədalarının bir an çəkilmədiyi, qanlı döyüşlər, saray daxili intriqalar, bir kölənin bitməyən nifrəti, qədirşinas bir cəsusun sadiqliyi və adı tarixlərə  keçmiş, az qala bütün dünyaya sahib bir sultanın yalnızlığı... Kitabın qısaca özəti budur...

   Yazıçı əsəri yazarkən maraqlı bir üsula əl atıb. Biz hadisələrə üç mühüm şəxsin nəzərləri ilə baxıb, onların iç dünyasının səsini dinləyərək, nələr hiss etdiklərini və düşüncələrini daha rahat anlaya bilirik.

  
   Vəhimi Orhun Çələbi. Atası Sultan Yavuz Səlim xan tərəfindən öldürülmüş, özü isə  elə həmin xan tərəfindən dustaqlıqdan azad edilərək "Çelik Hilal" adlı məxfi bir təşkilatın qurucusu vəzifəsi ilə vəzifələndirilmişdir. Ömrü boyu atasının ölümünə duyduğu qəzəb ilə, azad olunmağın minnəti arasında qalsa da, əvvəl Səlim xana, sonradan isə Sultan Süleymana sədaqətlə xidmət edən, qeyri-adi strateji zəkası və igidliyi ilə özünü heç vaxt ələ vermədən düşmən tərəfin bütün gizli planlarını ifşa etməyi, onların niyyətlərini öyrənərək sultana əksiksiz çatdırmağı bacaran bir cəsusdur. Sonradan İbrahimdən hökümdara bir zərər gələcək əndişəsi ilə Hürrəmlə yaxınlaşıb Parqalının da gizli niyyətini üzə çıxarır.

   Parqalı İbrahim. Uşaq olarkən atası ilə ticarət məqsədilə çıxdıqları gəmi səfərində türklər tərəfindən əsir götürülmüş, sonradan Aybükə xatun kimi zəngin bir xanım tərəfindən satın alınaraq bir övlad kimi, yaxşı təlim və tərbiyə verilərək böyüdülmüşdür. Hər cür naz-nemət içərisində böyüməsinə baxmayaraq əsir götürülmə, ailə və ölkəsindən uzaq düşmə nisgili onun qəlbində nifrət və intiqam duyğusunu alovlandırmış, bir gün yüksək mövqeyə gələrək bütün bunların qisasını bütün Osmanlı hakimiyyətindən almaq arzusu ilə yaşamışdır. Bu məqsədinə çatmaq üçün plan quraraq gənc sultanla tanış olmağı və onun qəlbinə girməyi bacarır. Süleymanın ona safdilliklə bağlandığını düşünsə də əslində sultanın onun bütün plan və niyyətlərini bildiyindən bixəbərdir.  Sonradan tatar əsirlərin arasından seçdiyi Ruslana (Hürrəm) ilə sultanın yanında və sarayda öz mövqeyini möhkəmlədəcəyini düşünsə də irəliləyən zamanda nədənsə Hürrəm ondan üz döndərərək, ən böyük düşməninə çevrilir.

Və Sultan Süleyman. Sərt və daha qəddar olan atası Sultan Səlimin ölümündən sonra hakimiyyətə gələn Süleyman daha mərhəmətli və ədalətlidir. Bir çox saray əyanı və xalq onun bu məziyyətləri ilə taxtda çox otura bilməyəcəyini düşünsələr də sonradan onun qərarlı və igidliyi ilə neçə alınmaz qalaları və ölkələri Osmanlı torpaqlarına qatıb, ölkəni gücləndirəcəyinin də şahidi olacaqlar. Süleyman hər şeyə sahib olsa da yalnızdır. O əslində hökümdarlıq dərdində olmayan, qanlı döyüşləri və istilaları arzu etməyən, həssas bir ruha sahib şairdir. Həyatın onun çiyninə yüklədiyi vəzifələr sultana ağır gəlir, onu sıxır. Bu yalnızlıqdır ki, Parqalı İbrahimin saxta olduğunu bilə-bilə dostluğuna ehtiyac hiss edir, onu özündən uzaqlaşdıra bilmir. Eləcə də Hürrəmin bütün qüsurlarını görsə də ona duyduğu yaxınlıq səbəbilə hamısına göz yumur.

   Əsərdə tarixdə məşhur olan bir çox döyüşlərin və onların pərdə arxasının şahidi oluruq.

   Hürrəmlə münasibəti, aralarında keçən hadisələr haqqında daha əfraflı oxuyacağımı zənn etsəm də yanılmışam. Serialdan fərqli olaraq burda Süleymanın hərəminə çox az yer verilib. Daha çox onun siyasi mövqeyi və döyüşlər yer alıb əsərdə. 

   Bir də Hürrəmə həsr etdiyi və eşqi tərənnüm edən bir neçə şeiri
də var səhifələr arasında.

   Diqqətimi çəkən bir məqama toxunmaq istəyirəm burda. Əsər boyunca biz Süleymanın ədalətini və mərhəmətini görürük. Sultan igidliklə döyüşən düşmən, kafir cəngavərlərin, sərkərdələrin, kralların halına acıyır. Onlara xüsusi hörmətlə yanaşır. Bir kralın məğlubiyyətinin və ölümünün ağır olduğunu düşünür. 

   Lakin nədənsə biz Süleymanda  bu kafirlərə duyduğu hörmət və ədalət hissini həmin dövrün digər müsəlman hökmdarı olan Səfəvilər pardşahı Şah İsmayıl Xətaiyə qarşı hiss edə bilmirik. Hətta əksinə hər məqamda ona təhqir edici xitablar yönəldən, hər xoşagəlməz hadisələrin arxasında şiə barmağını axtaran qatı və məzhəbpərəst bir şiə düşməni görürük. 

   Tarixdə çox gənc yaşında taxta oturub, böyük bir Səfəvi imperiyası yaratmağa müvəffəq olan, igidliyi ilə tanınan Şah İsmayılı qorxaq, guya kafir düşmənlərlə əlbir bir xəbis kimi göstərilməsini heç cür anlaya bilmədim. Bu doğurdan da o dövrdə Osmanlı hakimiyyətinin müsəlman qardaşı olan bir hakimiyyətə qarşı ədalətsiz baxışı idimi, yoxsa  yazıçının şiə düşmənliyinin izharıdırmı, tam anlaya bilmədim. Amma nə olur olsun, bu baxış və tutum məni heç açmadı açığı. Və Süleymanın ədalət və mərhəmətini  gözümdə bir mərtəbə düşürdü.

   Bu arada kitabın türkcədəki orginal adı "Qanuni" -dir.  Okay Tiryakioğlu bu səpkidə - Osmanlı dövründə saray və siyasət - seriya şəklində bir neçə kitabı da çapdan çıxmışdır. 

   Nə vaxtsa hamısını tapıb oxumaq ümidilə əsərə orta qiymət verərək sağollaşıram sizinlə...

Seçdiklərim:

   Həqiqət heç vaxt sonadək gizli qala bilməz. Bu, həqiqətin təbiətinə ziddir. Onu nə qədər dərinə basdırırsan basdır, bir gün torpağın üstünə çıxacaq...

                              ***

   Kölə sahiblərinin nə vaxtsa amansızca icad etdikləri ən yaxşı üsuldur bu - əzilən insan başqa birini əzməkdən, eynən özü kimi çarəsiz, məzlum adamlara hökm etməkdən zövq alır...

                             ***

   Mən sənin üçün bir nərdivan olduğumu onsuz da bilirəm, amma əslində sənin mənim üçün bir pilləkən olduğunu heç vaxt bilməyəcəksən...

                            ***

   O yalançı sevgini göstərə bilmək üçün oynadığın rolda o qədər mahirləşəcək, ustalaşacaqsan ki, gün gələcək məni doğrudan da sevəcəksən...

                           ***

   Qərb memarlığı ölümün soyuq üzünü həm də bir dəhşət kimi əks etdirir. Orada şeytanın və pis ruhlarını narahat etdiyi müqəddəs fiqurları belə görmək olar. Şərq isə, ruhlara rahatlıq verən sadə üslubu ilə ölümü yolu intizarla gözlənilən sevgili kimi qucaqlayır.

Yaxşı insan olmaq

 

         (İlk öncə nəfsimə səslənişimdir!)

   İnsan olmaq çətindir. İnsan olmağın haqqını vermək çətindir. Rəbbim bizi yol qırağında bir daş da yarada bilərdi, dənizdə üzən bir balıq da, səhradakı sayısız qum dənələrindən biri də ola bilərdik, çəmənlikdəki otların arasından bir ot da. Lakin Allah(C.C) bizə bir dəyər verib. Bizi məhz dünyanın əşrəfi olaraq insan kimi yaradıb. Və bizə bu nemətin fərqində ola bilmək üçün dərrakə bəxş edib, müxtəlif duyğular verib hiss etməyimiz, şükür etməyimiz üçün.

Niyə susursan polkovnik? - Elxan Elatlı

   "İnsanlar indi bir-birlərinin canını almaq üçün o qədər yerli-yersiz səbəb tapırdılar ki..."

   Hər kəsə salam. Yəni bir kitabla qarşınızdayam.

  Bu Elxan Elatlının oxuduğum 3-cü kitabıdır.  Təbii ki, yenə dedektif, yenə bir cinayətkar axtarışı... Bir-birindən əlaqəsiz görünən hadisə və insanlar... Hər birisini yaxından araşdırdıqca, halqa-halqa daralan mərkəzə-cinayətə yaxınlaşmaq, ən sonda düyünü çözmək...

   Bir 20 yaşlı istedadsız, amma güclü "sponsor" sayəsində məşhurlaşmış müğənni qız çıxır qarşımıza. Ona hər gün sosial şəbəkələrdən nalayiq böhtanlar yazan məchul bir adam, sonra evində işgəncə ilə öldürülmüş qəzet redaktoru, onunla yanaşı qurban getmiş bir qolu olmayan kollecdə müəllim işləyən kasıb bir qonşu, içkidən sızıb qalmış və qısaqapanma nəticəsində partlamış evində ölən bir nəfər daha... Və məşhur bir holdinqin tanınmış simaları... Dediyim kimi bir-birindən uzaq görünən bu qədər insanı birləşdirən səbəbləri ortaya çıxarır Elatlının qəhrəmanı - polkovnik Qanbay Qasımlı...

 
   Əlindəki dünya malı və oturduğu yüksək mənsəbdən başqalarının həyatını məhv etmə haqqını özündə görən mənəviyyatdan yoxsun olanların vicdansız əməlləri sərilir gözlərimizin önünə... Cəmiyyətimizdə hər zaman var olmuş və olacaq mənəviyyatsızların həyatı... 

   Hər şeyin başında gəlir insan mənəviyyatı... Mənəviyyatı ölmüş birindən hər cür davranış gözləyə bilərsən... Çünki vicdanı, mərhəməti, ədaləti, doğruluğu da o ölən  mənəviyyatla birgə çürümüş, buraxmışdır yerini hər cür pislik və zorbalığa... Mənəviyyat öldümü nə hesab verəcəyin günün qorxusu, nə  də etdiyin xətaların peşmanlığı olur ürəyində... Hər kəsə, hər şeyə qalib gələcəyini düşünüb, səni yaradıb, idarə edənə deyil, əlindəki gücə inanırsan sadəcə... Gücünlə hər şeyin öhdəsindən gələcəyini düşünüb, pulunla dünyaları ala biləcəyini zənn edirsən... Və sən bu yuxunu yaşarkən Qüdrətli Yazıçının qədər torunu sənin ətrafında necə ilmə-ilmə toxuduğundan bixəbər qalırsan... Bir də onda oyanırsan ki, bu tor səni elə bir çevrələyib ki, nə adım ata bilirsən, nə tərpənə... Hər şeyi anladığında təslim olursan o qədərə, amma artıq gecdir... Sən öz qiymətini almısan... Artıq Hesab Sahibinə cavab verməyin vaxtı çatmışdır...

   Polkovnik sonda bütün düyünləri açır. Lakin digər əsərlərdən fərqli olaraq burada dəhşətli cinayət sirri polkovniklə oxucular arasında qalır.

   Çünki "təhqiqatı beynində, məntiqi fərziyyələr qurmaqla aparan polkovnikin əlində ciddi dəlil-sübut yoxdur". Və o anlayır ki, bu cinayəti açmaqla pislərin lazımi cəzanı almasına müvəffəq olmayacaq. Əksinə arada qurbanların həyatı məhv olacaq. Buna görə də boşuna qəhrəmanlıq arzusuna düşməkdənsə, başqalarını düşünüb susmağı seçir...

   Gələk əsərlə bağlı təəssüratlarıma. Mən həmişə demişəm deyirəm Elxan Elatlının əsərlərinin mövzusu maraqlı, çoxşaxəli və düşündürücü olur. Amma gəl gör ki, dili çox bəsit gəlir mənə. Bilmirəm, çatışmayan bir şey var. Bəlkə də bədii əsərdə vulqar sözləri sevmədiyim üçün və yazıçı bu cür ifadələrdən bol istifadə etdiyi üçündür heç cürə onun üslub və dilinə isinə bilməməyim. Bəlkə də əsərlərində bədiilik və poetiklik az olduğu üçün... Hər nəsə, yenə də əsəri mövzu baxımdan bəyəndiyim qədər  dil və üslub baxımından bəyənmədim təəssüf ki.

   Məndən bu qədər. Görüşmək diləyilə...😘

                 ***********
Bəlkə bunu da oxumaq istəyərsiniz:

Elxan Elatlı " Pəncərədə görünən kölgə"

Mücərrəd dünyanın inciləri - Vəfa

         

   Bizim bir andımız var Yaradana...
Borcumuz var, vəfa borcu...
İlk öncə Yaradana sonra bütün yaradılmışlara...

   Bizi dünya adlı bir aləmlə tanış edən, dil bilməz, yol bilməz bir körpə ikən doğru yolu göstərib murad-ı mənzilə yetirən valideynlərimizə heç bitməyən sevgimizdir, yaşlanıb qulağı, gözü, könlü övladının yoluna dikilən zaman sayqıda və qayğıda etmədiyimiz qüsurdur vəfa...

   Bəlkə heç bir zaman dilimizə gətirməsək belə baxan hər kəsin sevdiyimizə qarşı baxışlarımızdan axan eşqi,  qəlbimizdən dilimizə nüfuz etmiş duyğu selinin kəlimələrimizin arasına ilişib qalmış qırıntılarını və hər şeydən önəmlisi bir ömür bitməyən qədirşinaslığımızı görməsidir vəfa...

   Övladımızı Rəbbin istədiyi ölçüdə yetişdirib, yalanlardan uzaq doğru insan olmağı, nifrətdən arınmış sevgi ilə dolmağı, hər kəsin düşüncəsinə, baxışına sayqı ilə yanaşmağı, lazım gəldiyində haqq üçün, ədalət üçün cəsurca savaşmağı öyrədə bilməkdir vəfa...

   Vəfa dosta etibarlı bir liman, qaranlığına işıq, dərdinə dərman olmaqdır və bir günəş olmaqdır - qışında buzlarını əridəcək,  bağçasında çiçəklərini isidəcək, ən ayazlı bir günündə qəlbində ilıq bahar mehi əsdirəcək...

   Küçələrdə ac-yalavac dolaşan  itə, pişiyə,  göydə süzən quşa, otların arasında gizlənmiş çiçəyə, ləçəklərin arasında dolaşan böcəyə, bir zamanlar istidən nəfəsi kəsilmiş, dincəlmək istəyən hər bir kəsə comərdliklə qol-budaq gərib kölgəlik edən, indi qurumuş, bir kənarda qol-budaqsız boynunu bükmüş bir kötüyə, tərk edilmiş, divarları yaşanmışlıq qoxan yarı uçuq bir evə, qısacası, Rəbbin yaratdığı hər canlıya, hətta cansıza belə mərhəmət və şəfqətlə yanaşmaqdır vəfa...

   Gül üzlü Güllər Sultanının abd, əmin, rəhim, sadiq, həbib sifətlərinin nurunda aydınlanaraq onun Kövsərindən doya-doya içən, şəfaətindən nəsibdar olan, "ümmətim" dediyi qismətlilər ordusu arasında olmağa çalışmaqdır vəfa.

   Bir də Yaradana andımız var demişdik... Qalu-bəlada "Mən sizin Rəbbiniz deyiləmmi?" soruşduğunda cismən, ruhən, nəfsən onu təsdiq edib bağladığımız əhd-peyman, "Əmr-i bil-maruf nehy-i anil-münkər" əmrinə dediyimiz "ləbbeyk" və də bir ömür O'nun yoluna sadiqliyimizdir vəfa...

Mücərrəd dünyanın digər incilərinə baxmaq istəyirsinizmi?

1. Sevgi

2. Ümid

3. Yalnızlıq

Annemi bir kez daha görebilsem - Zana Muhsen

"Bütün qərarlarını başqa insanların verməsinə, edəcək seçiminin olmamasına alışıq isən, azadlıq qorxunc bir şey ola bilər."

Xəbərdarlıq: Yazı başdan sona spoiler tərkiblidir :)

   Çox həyəcanlı idi... Həyatında ilk dəfə təyyarəyə minəcək, ilk dəfə uzaq bir ölkəyə səfər edəcəkdi... Ingiltərədə yaşadığı 16 illik həyatında ilk dəfə atasının çox tərifləyib, dəfələrlə gözəlliklərindən danışdığı vətəninə gedib gəzəcək, qohum-əqrabaları ilə tanış olacaqdı... Üstəlik çox sevdiyi bacısı Nadia da arxadan gələcək bərabərcə ekzotik bir ərəb ölkəsi olan Yəməndə maraqlı tətil  keçirəcəkdilər...

   Bu səfərə əylənmək ümidi və xoş xəyallarla çıxan Zana daha Yəmənə çatar-çatmaz təbiətini, havasını bəyənmədiyi, dilini bilmədiyi insanların arasında özünü qəribə hiss etdiyi, qızmar çöllərin ardında, çılpaq qayaların üzərindəki, dar, işıqsız, susuz, şəraitsiz evləri görmək şokundan ayılmamış, atası tərəfindən satılıb özündən də balaca 13 yaşlı bir uşaqla evləndirildiyi və ömürlük burada qalacağı kimi acı və dəhşətli xəbərlə sarsılır. Üstəlik bir neçə gün sonra eyni saf xəyallarla buraya gələcək 15 yaşlı bacısı Nadianı da eyni aqibətin gözləməsi düşüncəsi Zananı məhv edir...

   Beləliklə, 1980-ci ildə bir tətil sevdası ilə çıxdıqları yolda hər iki bacının ağır həyatı başlayır. Kilometrlərlə uzaqdan su daşımaq, əkin-biçin, heç bitməyən ev işləri, nəfəs alacaqları, bir az olsun günlük qayğılardan sıyrılacaqları bir an, bir gün belə yoxdur. Bütünlükdə evin kişilərindən asılı vəziyyətdə olmaq, heç bir haqlarının olmaması, sadəcə onlara əmr olunduğu kimi yaşamaq iztirablı həyatlarından sadəcə bir neçə fraqmentdir. Üstəlik xəstə olduqlarında onları müayinə edəcək bir həkimin belə olmadığı, körpələrini evdə, heç bir müdaxilə olmadan özlərinin dünyaya gətirməsi insanı oxuduqca dəhşətə gətirir.

   Bütün bunlara alışmaq o qədər də asan olmur ki, Zana da Yəməndə yaşadığı 8 il müddətində bir an olsun bu həyatla barışmır, hər gün, hər an burdan qurtulub vətəninə dönəcəyi günün xəyalını qurur. Və sadəcə bunlarla da kifayətlənmir. Əlindən gəldiyi qədər çırpınır, bacısını və özünü qurtarmaq üçün hər cür təhlükəyə atılır. 

   

   Nəhayət, əziyyətləri bəhrə verir. Anası onların halından xəbərdar olur. Onları xilas etmək üçün məsul şəxslərə, müxtəlif vəzifəli insanlara müraciət edib, kömək istəyir. Bir çox addımlar atılıb, irəliləyişlər əldə edilsə də Zana və bacısı ikili vətandaş olduqları üçün onları Ingiltərəyə geri qaytarmaq mümkün olmur.

   Bundan sonra ana medyanın gücünə əl atıb məsələni ictimailəşdirir.  Qısacası, bütün bu çətinliklərin sonunda Zana Ingiltərəyə qayıtmağa müvəffəq olur. Bacısı Nadianı isə Yəməndən  çıxarmaq mümkün olmur.

   Bütün bu oxuduqlarının yazıçı təxəyyülü deyil, yaşanmış gerçək bir həyat hekayəsi olduğunu bilmək isə bambaşqa nota kökləyir insanı.

   Əsər məndə ziddiyyətli duyğular oyatdı.Kitabdakı hadisələrə, köləliyə, geridə qalmışlığa,  haqsızlığa qarşı əlbəttə ki, hər bir oxucunun qəlbində böyük bir nifrət və qəzəb yaranır. Hətta bir çox yeri göz yaşları içərisində, ürək ağrısıyla oxudum. Bunun izahı, müdafiə ediləcək heç bir tərəfi yoxdur.

   Lakin nədənsə, sanki İslamın qaralanıb, bütün bu haqsızlıqların və vəhşiliklərin mənbəyi kimi göstərildiyi hissinə də qapıldım ki, bu da mənə təbii olaraq xoş çatmadı.

   Bunu niyə dünya bir dəfəlik dərk etmir ki, zalımlıq, zorbalıq, haqsızlıq, köləlik, qəti şəkildə İslamla, müsəlmanlıqla əlaqəsi olmayan, əksinə, müqəddəs kitabımız və Peyğəmbərimizin(s.ə.s) hədislərində hər zaman pislənən məziyyətlərdir.

   Geridə qalmışlığın, cəhalətin İslamla bir bağı yoxdur. Amerikanın, Afrikanın, Uzaq Asiyanın bir çox ölkələrində də biz bu tip zorbalığı, cəhaləti rahatlıqla görə bilirik.

   Bir də ürək ağrıdan məqamlardan biri -  Ingiltərədə rahat bir mühitdə böyüyən Zana Yəmənin dağ kəndlərindəki şəraitsizliyə, ağır həyat şərtlərinə dözə bilmir. Bir an öncə burdan canını qurtarıb qaçmaq istəyir. Bu onun haqqıdır. Səhv anlaşılmasın. Heç kim istəmədiyi həyatı yaşamaq məcburiyyətində deyil. Lakin o şəraitdə dünyaya gəlib, ömrünün sonuna qədər o cür yaşayan ərəb qadınlarının heçmi haqları yoxdur? Onların sırf ərəb olub, o regionda yaşadıqları üçün bütün həyatlarını o ağır şəraitdə keçirmək məcburiyyətində olmaları insanı düşündürür.

   Kitab Zananın özü tərəfindən bəlkə bacısını qurtarmağa köməyi olar məqsədilə yazılıb və Avropada xeyli səs-küyə səbəb olub. Bir çox dilə tərcümə olunaraq böyük oxucu kütləsi toplayıb. Əminəm kitabı oxuyan hər bir kəs Zana və bacısı Nadianın başına gələnlərə təəssüflənir, onların qurtuluşunu ürəkdən arzulayır. Bəs görəsən arxa plandakı, qara çarşaflı və o çağdaş köləlik zənciri altında qalan yerli qadınların halını düşünən oldumu? Ölkələrinin yoxsulluğunda və geridə qalmışlığında o qadınların heç bir günahının olmadığını avropalılar düşündümü heç... İnanmıram...

   Bir də əsərdə hiss və duyğulara çox az yer verilib, əsas olaraq hadisələr dilə gətirilsə də yaşananlar məni doğurdan da çox sarsıtdı, kitabı əlimdən yerə qoya bilmirdim. Nə ilə nəticələnəcəyini böyük maraqla gözləyirdim. Amma bununla yanaşı, bəzi məqamlar düşüncə dünyama taxılıb qaldı. Məsələn, Zananın anasının qızlarını qurtarmaq üçün əlindən gələni etməsi, hər cür yola baş vurması çox təqdirəlayiqdir. Lakin Zananın hələ 3 və 4 yaşlarında ikən Yəmənə, nənə-babasını görmək üçün göndərilən və sonradan bir daha gəlməyəcəkləri, ataları tərəfindən bir dəfəlik göndərildikləri öyrənilən bacısı Leilah və qardaşı Ahmedin qaytarılması üçün niyə ana eyni canfəşanlığı göstərmir. Körpə yaşlarından ailəsindən, yaşadığı mühitdən, ən əsası, ata-anasından ayrı düşən uşaqların sonradan necə ağır bir uşaqlıq yaşadıqlarını biz Zananın sayəsində öyrənirik. Belə bir müsibəti bir dəfə yaşamış ana hansı ürəklə iki qızını Yəmənə tətilə göndərməyə razı olur.

   Bir də Zananın öz azadlığı üçün oğlu Marcusu Yəməndə qoyub getməsi... Onun qarşısına iki seçim qoyulur. Ya övladı ilə Yəməndə qalacaq, ya da oğlunu qoyub gedəcək. Azadlığı üçün illərlə çırpınan bir ana üçün çox ağır seçimdir bilirəm, ancaq övladını qoyub getməsinə heç cür bəraət qazandıra bilmədim qəlbimdə nə yalan deyim. Mən olsam necə hərəkət edərdim heç bir fikrim yoxdur. Lakin məndən başqa heç kimdə qalmayan, bütün günü ətəyimdən yapışıb məni gözdən qoymayan balamı başqasının qucağına buraxıb getməyə də qəlbim dayana bilməzdi yəqin ki...

   Nə bilim anladacaq hələ çooox şey var... Amma bitməz ki...

   Bu arada Zana ölkəsinə döndükdən sonra Ahmed və Leilah  da Ingiltərəyə dönməyə nail olurlar. Nadia sonradan dönə bildimi, başına nələr gəldi  deyə axtardım İnternetdə. Fərqli məlumatlar var. Nadianın 6 uşağının olduğunu və Zanadan fərqli olaraq uşaqlarından ayrılmaq istəmədiyi üçün Yəməndə qalmağa davam etdiyini də oxudum. 2003-də həyat yoldaşı və uşaqlarla birlikdə Ingiltərəyə gəlib orda yaşamağa başladıqlarını hətta Zananın oğlu Marcusu  gətirdiklərini də oxudum. Hansı doğrudur bilmirəm.

   Tək bildiyim Zana Muhsenin " Nadyaya söz verdim" adlı ikinci kitabının da çapdan çıxmasıdır. O kitabı da tapıb oxuya bilsəydim çox sevinərdim. Qismət...

Mim - Kitablar qəlbimdən vurur

   Salam olsun hər bir kəsə. Ümid edirəm ki, hamınız bu nəfəs kəsən yayın istilərinə baxmayaraq, yaxşısınız. 

   Tətilə çıxa bildinizmi? Ahhh, biz ara bir rayona get-gəl eləsək də hələ ki şəhərdəyik :( 

  Bir mim yazısı görmüşdüm qardaş bloqqerlərin səhifəsində - kitab və də oxumaqla əlaqəli.  Oxumağa aşiq biri olaraq laqeyd qala bilərdimmi bu mimə?! Elə isə başlayaq. 

   Mimi başladan Hayat kitapla güzel bloqunun sahibəsi gözəl bloqdaşımıza burdan qocaman təşəkkür edib, onun yazısını da oxumaq istəyərsiniz bəlkə deyib bura qoyuram.

1. Oxumağı sizə sevdirən nə oldu?

   Oxumağı mən nənəmin sayəsində sevmişəm.  5 yaşından üzdən oxumağı çözüb, evdəki əlinə keçən hər cür kitabı vərəqlədiyimi görən nənəm işlədiyi bağçaya uşaq qoyan bir kitabxanaçıdan mənim üçün kitablar gətirməsini xahiş etmişdi. 3-3 gətirilən kitabları qısa müddətdə böyük həvəslə bitirib, yeni kitabların yolunu gözləyirdim. Hələ məktəbə belə başlamadan kitabxanadan  kitab götürüb oxuya bilmək hər kəsə nəsib olmur məncə. Bunun üçün rəhmətlik nənəmə çox şey borcluyam.

   2. Heç hər hansı bir kitabı səhifələrini çevirərək biri ilə oxudunuzmu?

   Oxudum. Uşaq vaxtı yadıma gəlir ki, bir dəfə nağıl kitabı oxuyurdum. Nənəm dedi "yüksək səslə oxu mən də qulaq asım". Nənəm nağılı necə bəyəndisə bir müddət bütün nağılları yüksək səslə oxuyası oldum 😊 Sonrakı dövrlərdə də övladlarımla bir çox kitabları bərabər oxuduq.

3. Səyahətə gedərkən yanınızda nə qədər kitab götürürsünüz?

   Yola çıxarkən çox yaxın bir yerə belə getsəm mütləq çantamda 1 kitab olur. Avtobusda gedərkən və ya hər hansı bir yerdə gözləmək məcburiyyətim olanda kitab sayəsində zamanı sürətləndirmiş oluram. Əgər bir neçə gün qalacağım yerə getsəm az qala oxumağı planladığım bütün kitablarımı götürməkdən özümü güclə saxlayıram, hətta bəzən götürürəm də. Sanki səyahətdə sehirli gücü tapıb qısa müddətdə hamısını oxuyub qurtaracaqmış kimi😊

4. Əsla oxumaram dediyiniz kateqoriya hansıdır?

   Yəqin ki, sarı ədəbiyyat nümunələrindən hər hansı birini əsla oxumaq istəmərəm. Qalan hər növ kitaba qapım açıqdır

5. Kitablarınızı rənglərinə görə, yoxsa əlifba sırası ilə düzürsünüz?

   Doğrusu qalınlığına və ölçüsünə görə Əvvəl iri və qalın kitablar, ardınca sırasıyla qalın və böyükdən nazik və balacaya. Kitab rəfinin dağınıq olması ürəyimi ağrıdan məsələlərdəndir.

6. Yanınızda hər hansı bir heyvanla birlikdə kitab oxumaq istəyərsinizmi?

   Xeyr desəm. Açığı, heç insan da istəmirəm yanımda kitab oxuyarkən. Tək oturub oxuyacam ki, ordakı aləmə daxil ola bilim. Amma sağ olsun "Balaca"(pişiyimiz) Nə vaxt ki, həyətdə oturub oxumaq istəsəm ayaqlarımın arasında var-gəl edir. Konsantrasiya falan saxlamır məndə😊

7. Bookstagram olarak kendi özgün stilinizi oluşturduğunuzu düşünüyor musunuz?

   O nədir?🤔 Zarafat bir yana bookstagramın nə olduğunu hələ indi-indi anlamağa başlamışam. Stil falan bilmərəm mən. Arada kitab, arada da  telefonumun ekranına yansımış və bəyəndiyim fotoları paylaşıram, o qədər.

   Vəə bir mim yazısının da sonuna gəldik. Bəyənəcəyinizi ümid edərək sağollaşıram hər birinizlə.

Bir yumak mutluluk - Dabbie Macomber

   "Doğduğumuz andan itibaren hepimize birer yumak iplik veriliyor; bundan mutluluğun desenlerini örmek ise bizim elimizde..."

 
   Qadın dediyin elə bir məxluqdur ki, zərif çiyinlərində dünyanın yükünü daşıyar, qəlbi bəzən sıxıntılardan dayanacaq kimi olar, düşüncələri min cür qayğı məskəni, xəyallarında min cür gələcək əndişəsi...

   Susar, atar içinə bütün mənfilikləri... Çünki ya övladı vardır arxa-dayaq olması gərəkən, ya yoldaşı vardır ondan güc olan, ya ata-anası vardır gözünü ona dikmiş... Qadın hər dəm ayaqda olmalıdır... Güclü, sarsılmaz, möhkəm dayanmalıdır... Dünya öz tarazlığını itirər yoxsa...

   Qadınların həyatın hər sahəsində, yaşının hər dövründə yenə, yenidən başlaya bilmə bacarığından bəhs edən romanlardandır "Bir yumak mutluluk".(Əsəri türkcə oxuduğum üçün adını da olduğu kimi yazdım.)

   Anladığım qədəriylə kitab oxucular tərəfindən təqdir görmüş "Küçük  Muciziler Dükkanı" adlı bir kitabın davamı kimi yazılıb.

   Qadınların özünə inam qazanıb, necə deyərlər, dişi ilə, dırnağı ilə bir yerlərə gələ bilmə hekayəsindən danışan əsərləri hədsiz sevirəm. Bir ruh yüksəkliyi, qadın olma qüruru, ana olmaq sevinci kimi xoş bir haləti-ruhiyyə içərisinə girirəm:)

   "Bir yumak mutluluk" adı qızıl hərflərlə yaddaşıma yazılan kitablardan oldu.
Kitabda xərçəng xəstəliyi ilə uzun illər mübarizə aparıb qalıb gəlmiş və həyata tutunmaq üçün özünə bir dükan açmış Lydia Hoffman elə həmin dükanda corab toxuma kursu başladır.  Kursa gələn bir neçə qadının hər birisi həyatdan fərqli zərbələr almışlar.

   Elise Beaumont kitabxanaçılıqdan pensiyaya ayrıldıqdan sonra illərlə yığdığı pulla şəhərdən kənarda kiçik bağçalı bir evdə təkbaşına rahat yaşaya bilmək üçün bir ərazi alır. Lakin ərazini satan adam fırıldaqçı çıxır. Pulları batan, aylarla məhkəmələrdə sürünən, müvəqqəti olaraq qızının evinə sığınan Elise üçün həyat başqa sürprizlər də hazırlayır. Qızı körpə ikən qumarbazlığına görə boşandığı keçmiş həyat yoldaşı illər sonra onu, qızını və nəvələrini görmək üçün gələcəyini bildirir. Bundan sonra onun həyatı bambaşqa olacaqdır...

   Bethanne Hamlin- mənim favorit obrazım:) Bethanne bir sevgililər günü həyat yoldaşının 2 ildir ona xəyanət etdiyini öyrənir. Yoldaşından dərhal boşanan qadın ailə qurduğundan bəri heç bir işdə işləmədiyi üçün bundan sonra 2 övladı ilə necə  yaşayacaqları ilə bağlı bir əndişə içərisindədir. Üstəlik qızı Annie bu travma ilə atasından qisas almaq üçün pis vərdişlərə qurşanıb böyük problemlər çıxarmağa başlayır. Qısacası, Bethanne sanki bir bataqlığın ortasında əli heç yerə çatmadan batdıqca batır... Amma qədərin  onu daha güclü və özünə inamlı bir qadın olmaq üçün torunu qurduğundan xəbəri yoxdur...

   Vəə Courtney Pulanski... 16 yaşlı gənc qızımız:) Anasını vaxtsız itirən və bununla çox çətinliklə barışan qız atasının uzaq əyalətlərə qazanc dalınca getməsi, özündən böyük qardaş və bacısının fərqli əyalətlərdə oxuması səbəbiylə nənəsi Veranın yanına göndərilir. Köhnə əşyalarla dolu bir evdə yaşlı qadınla yaşamaq onun üçün heç də ürəkaçan bir hal deyil. Bütün dost və rəfiqələrini tərk edib, heç kimi tanımadığı bir yerdə məktəbə başlamaq onu çox narahat edir. Üstəlik Courtneyin kilo problemi də var. Kök olduğu üçün özünə inamı zəif və utancaqdır.

   Beləliklə, bu 4 qadını bir araya gətirən toxuma kursu onların həyatlarında bir şeyi bacara bilmək, bir şeyin öhdəsindən gəlmək, öz güclərini özlərinə sübut etmək üçün atdıqları ilk addım olur. Bundan sonra hədəfləri ilə aralarında duran divarın kərpicləri bir-bir tökülməyə başlayır.

   Əsəri oxuyan oxucu hər qadında özündən bir parça görür. Onların müvəffəqiyətlərinə sevinib, sıxıntılarına kədərlənir. Heç bir şeyin gec olmadığını, içində ümidi hər zaman yaşatmağı, xəyallardından vaz keçməməyi, ömür adlı həyat kitabımızda önümüzə çıxan hər bir hadisə və məsələlərin mütləq bir hikmətə bağlı olduğunu öyrədir "Bir yumak mutluluk".

   Dabbie Macomberin başqa əsərlərini də tapıb oxumağa çalışacam mütləq.

Empatiya lazımdır bizə!

   Ölməyəcəkmişik kimi yaşayırıq biz həyatı...

   Daim var olacaq, dünyanı tutub gedəcəkmişik kimi...

   Hər şeyin sahibi olduğumuzu düşünüb, hər şeydən sonuna qədər ləzzət alaraq yaşamağa çalışırıq ömrümüzü...

   "Mən" adlı dar bir küncə sığınıb qapadırıq duyğularımızı ətrafa...

Prosper Merime - Novellalar

   Əslində bir romandan ibarət kitabları oxumağı sevsəm də, kitabxanada kitab seçərkən öncə üz qabığı ilə sonra da içərisində ilk qarşıma çıxan "Novellalar ustası" başlıqlı rəylə diqqətimi çəkdi bu kitab. Novellaları sevən biri olaraq biganə qala bilmədim və  oxuyacaqlarım sırasına qatdım bu kitabı da. Sonunu öncədən təxmin edə bilmədiyim film və kitabları nə qədər sevdiyimi təkrar qeyd etməyə ehtiyac yoxdur, yəqin ki :)

Mim- Bloq muhasibəsi

   Yenə bloq aləmində əsən gözəl bir mim rüzgarına yaxalandım. Bloqcu Sultanın başlatdığı mim yazısını Ezgissimo bloqunda oxumuşdum. Sonunda yazını oxuyan hər kəsi mimlədiyini deyincə "niyə mən də yazmayım ki?! " deyib çirmədim qolları 😊

   Ümid edirəm ki, bəyənəcəyiniz bir yazı olar. Keçək sual-cavablara;

Bana Seni Seviyorum Deme Hissettir - Miraç Çağrı Aktaş

"Sen benim kalbimin kafası güzel halisin..."

   İlk dəfədir bitirdiyim bir kitab haqqında tam bir qənaətə gələ bilməmişəm. Kitabı sevdim desəm tam olmur, sevmədim desəm heç olmur. 

   

   Kitab sevgi, vüsal, həsrət, hicran, qısqanclıq və bunun kimi eşq əhatəli kiçik qeydlərin məcmusudur.

   Bəzi ifadələr və cümlələr çox gözəl qələmə alınıb. Hətta əkscinsdən bu qədər romantik yazılar oxumaq açığı təəccübləndirdi məni. Bir qadın həssaslığı var yazılarda. Deməli yazıçı qadın ruhundan yaxşı anlayır.😊

Lakin bir "əmması" var.

ATAM getdi

   Mən atamın heç böyüməyən qızı idim... Onun hələ də balaca, şıltaq, nazı çəkilən qızı... 

   Bir gecədə böyüyərmiş insan...

   Bir gecədə böyütdü məni atam...

Ernest Miller Heminquey - Qoca və dəniz

   Tənha bir qoca düşünün ucsuz-bucaqsız bir okeana xırdaca qayığıyla ova çıxan; Öncəki bütün ovları uğursuz nəticələnən bu qocanın nəhayət ki, çoxdan arzuladığı iri bir balıq tutduğunu; Min bir əziyyətlə şikarını ələ keçirdikdən sonra isə evə dönərkən ona hücum edən köpək balıqları ilə gərgin mübarizəsini...

   Əsərin hekayəsi budur. Lakin bu kiçik hekayə o qədər anlamlar ehtiva edir ki içində.

Hekayəm

Bir hekayəm var uzaqlarda bilirəm... Yazılmağı gözləyən...

Bir xəyalın qanadında,  

bir ümidin sorağında, 

bir ümmanın qırağında,

yazısının marağında 

bir hekayəm var bilirəm...

İlqar Fəhmi - Akvarium

Əsərin müəllifi yenilikçi və müasir ədəbiyyat ənənələri əsasında yazmağa çalışan və dəst-xəttini bəyəndiyim yazıçımız Ilqar Fəhmidir. Yazıçını "Qarğa yuvası"əsəri ilə tanınmışdım. Və əsəri çox bəyənmişdim. Bundan başqa əsərin özünü oxumasam da izlədiyim yazıçının yazdığı ssenari əsasında çəkilmış eyni adlı "Aktrisa" film də son dövrlərdə çəkilən ən uğurlu filmlərdən biri kimi təsir bağışlamışdı.
Keçək Ilqar Fəhminin ən son oxuduğum romanı olan "Akvarium"a.

Elektriksiz bir həyat

     Salam əziz bloq ailəm və yazımı oxuyan digər canım dostlarım. Başımdan keçən elektriksiz bir gün (əslində bir neçə saat) nəticəsində düşündüklərim və hiss etdiklərim belə bir yazı  yazmağa sövq etdi məni.

   

    İlk öncə sizə soruşmaq istəyirəm: Sizcə elektrik enerjisinin olmadığı bir həyat necə olardı?

     Bilirəm  "bəlkə də çox daha yaxşı olardı, televizor, internet olmazdı, insanlar bir-biriylə  daha çox ünsiyyət qurardı, eyni zamanda bir çox işimizi görən və bizi tənbəlləşdirən elektriktrik alətləri olmadığı üçün daha zirək, öz işini özü görən bir insanlıq mövcud olardı hal-hazırda" kimi düşünənləriniz vardır. Ki mən də bəzən o cür xülyalara qapılırdım.

Sarah Jio - Gündüzsəfası

  Siz heç hər hansı bir kitabı oxuyarkən yosun qarışıq dəniz qoxusunun oğrun-oğrun pəncərədən otağınıza süzülüşünü, ləpələrin xəfifcə evinizin döşəməsinin altını döydüyünü hiss edib, uzaqlardan paraxodların səsini eşidərək hər cümlədə su  üzərində olmağın ecazkarlığını duymusunuzmu? 

   Cavabınız "xeyr"dirsə Sarah Jionun "Gündüzsəfası"nı oxumağınızı tövsiyə edərdim. 

   Həyatının ən ağrılı zamanlarını yaşayan, böyük bir depressiya içərisində olan Ada Santorini nəhayət ki,böyük bir qərar alır. 

Bir də yazmaq var...

Bir də yazmaq var...

Tərtəmiz səhifələrə içini tökmək...

Duyğu adlı ruhi və sirli bir aləmi cisimləşdirmək...

Xəyallarını əl çatan etmək...

Könlündəki yükləri etibarlı bir limana əmanət etmək...

Harriyet Biçer - Stou - Tom dayının daxması

    Bəzən hansı müəllifin, hansı kitabın, hansı əsərin qəlbinin dərinliklərinə nüfuz edib orda yatmış vicdanını oyadacağını, mənəvi aləmini sarsaraq səni özünə gətirəcəyini, bütün duyğularına xitab edərək könlünün bam telinə toxunacağını bilə bilmirsən. Və bəzi kitablar səni alıb elə diyarlara götürür ki, oralar sənin üçün tamamilə  qəriblikdir, adət-ənənələri, həyat tərzləri sənə tamam yaddır. Lakin bu uzaqlıq və fərqliliyin içində dəyişməyən, eyni olan  bir şey var insanlıq...  

    Və dilindən, dinindən, irqindən, millətindən asılı olmayaraq hər bir insanın qəlbinə xitab edən ümumbəşər bir dil vardır -  VİCDAN.

Və bəzi kitabları sən məhz o vicdan dilində oxuyursan. Nə qədər yad yaşam tərzi və ənənələri olsa da ideyası ilə, məzmunu ilə sənə doğmadır, əslində bu əsərlər.

    Amerikalı yazıçı Harriyet Biçer - Stounun "Tom dayının daxması" adlı əsəri də məhz bu tip romanlardandır.