6.Mim : Seni tanıyabilirmiyim?

Salam olsun bu yazını oxuyan hər bir kəsə. Kiremithanem adlı bloqun sahibəsi gözəl bir mim başladıb. Bu mimlə hər bir bloqqeri daha yaxından tanıma fürsəti yaranır. Sağ olsun Her çocuk yeni bir dünya bloqunun yazarı Betül xanım instagramdan məni də mimlədiyini gördüm. Açığı bir az utandım. Uzun müddətdir buralarda olmasam da məni unutmaması duyğulandırdı eyni zamanda.

   Mimin əsas məqsədi oxuyuculara özümüzü daha yaxından tanıtmağımızdır. Elə isə heç vaxt itirmədən başlayaq. Orginallığı itməsin deyə sualları olduğu kimi, türkcə saxladım.

1)Kaç yaşındasın, mesleğin nedir?

33 yaşım var. Filoloqam - Yəni Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəlliməsi. Amma təəssüf ki, bu ali sənətdə çox qısa müddət (universitetdə müəllim olaraq) işləmişəm.

2)Nerede yaşıyorsun en sevdiğin yerin fotoğrafını paylaşır mısın?

Azərbaycanda, Sumqayıt şəhərinin kiçik bir qəsəbəsində yaşayıram. Qəsəbəmiz sadə və kiçik bir yerdir. Doğrusu nə elə gözəl təbiəti, nə də tarixi, maraqlı memarlıq obyektləri var. Ən yaxşısı Sumqayıtın ən sevdiyim prospektindən bir rəsm paylaşmaq.

3)Günlük hayatta seni mutlu eden şey nedir?

Axşamları bütün ailə ilə birlikdə çay süfrəsinə oturmaq. Yoldaş işin yorğunluğundan, uşaqlar ev tapşırığının ağırlığından, mən də günün qayğılarından sıyrılıb bir az nəfəs aldığımız zamandır axşamlar. Uşaqlarla günün müzakirəsi, keçmişdən gələcəkdən etdiyimiz söhbətlər günün pozitiv ab-hava ilə başa çatmasına səbəb olur.

4)En sevdiğin meşguliyetin/hobin nedir ?

Təəssüf ki, hər şeyə baş qoşan, hər şeylə maraqlanan, nəticədə, bir çox şeydən yarımçıq qalan bir insanam :) Kitab oxumaq, musiqi dinləmək, rəsm çəkmək, rəsm boyamaq, bir şeylər yazmaq, yeni-yeni şirniyyat reseptləri yoxlamaq, naxış, tikiş, öz aləmimdə yeni bir şeylər icad etmək, ingilis dilimi, rus dilimi inkişaf etdirmək...hər şey var yəni. Sadəcə vaxt çatmır :) Odur ki, hamısından yarımçıq qalıram :( Amma günlük tərk etmədiyim hobbim kitab oxumaq və musiqi dinləməkdir.

5)Evin en sevdiğin köşesinden bir fotoğraf paylaşır mısın?

Evin ənnn sevdiyim hissəsi yatağımdır :) Axşam bir günün də yorğunluğunu və qayğılarını geridə qoyduğumu düşünərək, yatağımda yarı uzanılı bir vəziyyətdə, gecə işığının əsrarəngizliyində  3-4 səhifə belə olsa bir şeylər oxumaq mənim özümü ən yaxşı hiss etdiyim anlardır. Yatağımın şəklini paylaşa bilməyəcəyimə görə ikinci sevdiyim hissəni açıqlayıram. Upuzun koridorumuzun başındakı dairəvi masanın kənarındakı stul... İstifadəsiz yerdə olduğundan sadəcə mənə xitab edir bura :) Yenə yorğunluqdan bitab düşdüyümdə üstünə çökərək minlərlə dəfə etiraz etməmə, sözümün keçmədiyini anladıqdan sonra təslim olub evin içində futbol oynamaqlarına ( hətta çox vaxt ataları ilə birgə) göz yumduğum bizim oğlanları seyr etmək, telefonla qurdalanmaq, bəzən tapdığım boş vaxtı fürsət bilib kitab oxumaq üçün istifadə etdiyim bir hissədir bura.

6)En sevdiğin kitap ve ondan bir bölüm paylaşır mısın?

Çox unutqan biri olduğum üçün zamanında oxuduğum kitabların demək olar ki, hamısı silinib hafizəmdən. Ona görə son zamanlar oxuduqlarımla bağlı düşüncələrimi fürsət tapdıqca bloqumda qeyd edirəm. Son zamanlarda oxuyub ən çox təsirləndiyim əsər Mövlud Süleymanlının "Köç" romanı oldu. Üslubu, dili, mövzusu digər oxuduqlarımdan çox-çox fərqli idi. Oxuduqca məni bambaşqa bir aləmə götürməyi bacarmışdı. "Köç" haqqında yazımı oxumaq istəsəniz buraya toxunmanız kifayətdir. Hər cümləsi mənim üçün qeyri-adi olan o kitabdan köçü - əslində, məncə, dünya yaranandan bu yana insanlığın baş alıb getdiyi köçü anlatan qismini aşağıya qeyd edirəm.

    Dövlətdən dövlət, quruluşdan quruluş görüb neçə şah, neçə sultan yorub, yola salıb, olanların, olacaqların, oturanların, duranların üstüylə neçə yüzilidi dünyanın beli uzunu yol gedirdilər. Gələcəyimi axtarırdılar, keçmişimi, özləri də bilmirdi.
    Qorxuların, ölümlərin gözünün içinə baxa-baxa, hiylələri, bicliyi yaranmamış duya-duya, anlardan, ömürdən, vaxtın özündən irəlidə dünyanı qocala-qocala, yaşlana-yaşlana, otura-otura qoyub şahlardan, sultanlardan, ölkələrdən, sərhədlərdən uzaqlaşırdılar. Su kimi axarına, ot kimi bitərinə bitirdilər. Tanrı sultanlarıydı, dünya ölkələriydi. Daha doğrusu, belə olmalıydı. Yaranışın o başından bu başına axtara-axtara yol gəlirdilər...
 
    Bilirəm çox oldu. Amma, inanın daha çox yazmamaq üçün özümü saxladım :) Mən bu əsərin hər cümləsinə heyranam vallah.

7)Şahit olduğun bir mucize var mı?

Möcüzələrə çox inanmıram doğrusu. Həyat özü başdan-başa bizə bəxş edilmiş bir möcüzədir məncə.

8)En çok görmek istediğin ülke hangisidir?

Heç düşünmədən deyirəm - Norveç :) Təbiəti, gölləri, fyortları, qütb parıltısı kimi bir çox gözəllikləri özündə cəm etmiş bu ölkəni gedib gəzmək, qatarla dağların qoynundan, göllərin kənarından dolaşmaq xəyallarımın arasında yer alan çox böyük bir arzudur. Xəyallarımın ölkəsi Norveç yazımı oxusanız nə demək istədiyimi daha yaxşı anlayacaqsınız.

9)Sana göre en büyük başarın nedir ?

Birincisi 4 oğlan böyütmək :) Hətta ataları ilə birgə corablarına qədər hər şeylərini səndən istəyən 5 kişiyə yetişə bilmək böyük bir "başarıdır" mənim gözümdə.
Bir də 3 uşaqdan sonra gecə-gündüz çalışıb imtahanlara girib magistraturaya başlamışdım. Və yenə gecə-gündüz çalışıb yüksək balla - qırmızı diplomla bitirməyə müəssər olmuşdum. Hələ ki, qazancım və nəaliyyətlərim bunlardır. Amma kim bilir həyatın geri qalan qismində daha neçə müvəffəqiyyətlərə imza atacam ;) İnanıram davamı var...

10)Ölmeden önce mutlaka yapmak istediğin şeyler nelerdir?

Ölmədən öncə imanımı kamilləşdirmək , insanlıq adına bir şeylər edə bilmək və dünya turuna çıxmaq...

    Bu qədər... Ümid edirəm ki, bu yazı ilə məni daha yaxından tanıya bildiniz.

    Bitirmədən ilk dəfə mən də birini mimləmək istəyirəm. Məncə bloqqerlərin çoxu bu mimi edib. Bircəciyim Cesur sevgi meleyini də mən mimləyirəm.

    Burdan həm mimi başladan Sevgi xanıma, həm də Betül xanım qızımıza təkrar çox təşəkkür edərək bitirirəm. Başqa yazılarda və başqa mimlərdə görüşmək üzərə... :)